René Vautier
| René Vautier | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | René André Georges Vautier |
| Jaiotza | Camaret-sur-Mer, 1928ko urtarrilaren 15a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Saint-Malo, 2015eko urtarrilaren 4a (86 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Institut des hautes études cinématographiques (en)  |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | film-zuzendaria, zinema-kritikaria, gidoilaria eta Frantziako Erresistentziako kidea |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | Q16640252 |
| Zerbitzu militarra | |
| Parte hartutako gatazkak | Aljeriako Independentzia Gerra Bigarren Mundu Gerra |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Alderdi politikoa |  Frantziako Alderdi Komunista |
     | |
René Vautier (Camaret-sur-Mer, Finistère, Frantzia, 1928ko urtarrilaren 15a – Bretainia, Frantzia, 2015eko urtarrilaren 4a) frantziar zinemagilea izan zen.
Biografia
14 urte beteak zituenean, Bigarren Mundu Gerra martxan zegoen eta erresistentziarekin bat egin zuen. Gerra amaitu ostean, Frantziaren kolonialismoa salatu zuen Afrique 50 (Afrika 50) filmean. Film hori bere hitzetan «lehen film antikolonialista frantsesa» izan zen[1].
180 film egin zituen, eta horietako asko debekatu egin zituzten. Film aipagarrienen artean, berriz, Aljeriako Independentzia Gerraren ingurukoa den Avoir 20 ans dans les Aurès (Aures eskualdean 20 urte izatea), Cannesko kritikaren saria irabazi zuen, edota langileen borroka soziala lantzen duen Un homme est mort (Gizon bat hil da), 1951koa[1].
Filmografia
- Afrique 50 (1956)
- Algérie en flames (1958)
- Peuple en marche (1963)
- Le Glas (1964)
- Les trois cousins (1970)
- Avoir 20 ans dans les Aurès (1972)
- Humain, trop humain (1973)
Ikus gainera
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: René Vautier  |
Erreferentziak
- ↑ a b «Rene Vautier zinemagilea hil da», Berria, 2015-01-05
| Autoritate kontrola |
|---|
Datuak: Q983523
Multimedia: René Vautier / Q983523
