Mona Schallau

Mona Schallau
World Team Tennis 1975
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Marengo, IA, VS[1]
Geboortedatum	28 november 1948
Woonplaats	Gilbert, AZ, VS[2]
Profdebuut	1971
Met pensioen	1980
Slaghand	rechts
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Titels	1
Hoogste positie	17e (december 1975)
Grandslamresultaten
Australian Open	kwartfinale (1977dec)
Roland Garros	4e ronde (1972)
Wimbledon	4e ronde (1974)
US Open	4e ronde (1977)
Dubbelspel
Titels	9
Grandslamresultaten
Australian Open	finale (1977dec)
Roland Garros	halve finale (1973)
Wimbledon	halve finale (1974, 1978)
US Open	halve finale (1976)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	6–6
Grandslamresultaten
Roland Garros	1e ronde (1972, 1973)
Wimbledon	2e ronde (1974, 1978)
US Open	kwartfinale (1976, 1977)
Laatst bijgewerkt op: 12 mei 2024
Portaal    Tennis

Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel[3]
1975	[4] 17	–
1976	[5] 20	–
1977	[6] 27	–
1978	[7] 57	–
1980	[8] 76	–

Ramona (Mona) Anne Schallau (Marengo, 28 november 1948)^[1] is een voormalig tennis­speelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Schallau begon met tennis toen zij elf jaar oud was.^[9] Zij speelt rechts­handig. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 1971 tot en met 1980.

Persoonlijk

Op 25 oktober 1975 trad Schallau in het huwelijk met Terry Guerrant.^[10] Daarna nam zij aan toernooien deel onder de naam Mona Guerrant. Sinds ongeveer 1985 noemt zij zich Anne Guerrant.^[9]

Loopbaan

Jeugd

Schallau groeide op in Iowa City, in een gezin van zeven kinderen waarin veel aan sport werd gedaan. Op tienjarige leeftijd had zij graag Little League baseball willen spelen, maar ze mocht niet meedoen omdat ze een meisje was. Daarom leerde zij tennis van een van haar broers.^[2] Zij vroeg haar moeder om een tennis­racket, en die besteedde haar opgespaarde Sperry & Hutchinson Green Stamps om een racket te kunnen kopen.^[9] De Iowa City High School was niet voorzien van meisjessporten, maar de jonge Mona overreedde het schoolbestuur om zich aan te sluiten bij de Iowa Girls High School Athletic Union – daardoor kon zij deelnemen aan tennistoernooien van de staat Iowa.^[9] Zo werd Schallau ontdekt door Don Klotz, de tennis­coach van de Universiteit van Iowa, die haar gratis les gaf tot ze klaar was met High School.^[2] Aansluitend kreeg zij in 1967 een studiebeurs aan het Rollins College in Winter Park (Florida). Daar nam zij deel aan het nationale inter-college-tennis, waarbij zij werd verkozen om de Verenigde Staten te vertegen­woordigen op de Zomeruniversiade 1970 in Turijn.^[9] Toen zij in 1971 haar studie met een graad in gedragswetenschap afrondde, was de WTA-tour (toen nog Virginia Slims Circuit geheten) net uit de start­blokken, en Schallau besloot de tennissport beroepsmatig te gaan beoefenen.

Enkelspel

Reeds in 1968 werd Schallau gesignaleerd op het National Women's Collegiate Tournament in Northfield (Minnesota).^[11] In januari 1970 bereikte zij de finale van het Florida State-kampioenschap in Orlando – zij verloor de eindstrijd van landgenote Stephanie Johnson.^[12] In juni nam zij nogmaals deel aan het National Women's Intercollegiates-toernooi in Las Cruces (New Mexico), waar zij in de halve finale werd uitge­scha­keld door de latere winnares, de zes maanden jongere Laura duPont.^[13] Een jaar later in Las Cruces was de kwartfinale haar eind­station.^[14] Dat jaar, 1971, speelde zij voor het eerst op een grandslamtoernooi, op het US Open – daar strandde zij al in de eerste ronde. Aan het eind van het jaar bereikte Schallau haar eerste professionele finale, op het Australisch gravelkampioenschap in Brisbane – de Australische Evonne Goolagong was echter een maatje te groot voor haar. In 1972 veroverde Schallau haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Auckland, door de Nieuw-Zeelandse Marilyn Pryde te verslaan.^[15] Een tweede enkel­spel­titel, zij het niet op het internationale circuit, won zij in januari 1973 op het Pacific Coast Indoors-toernooi in Portland (Oregon), waar zij in de finale afrekende met landgenote Marita Redondo.^[16]

Haar hoogste notering op de nationale ranglijst van de Verenigde Staten is de zesde plek.^[17] In december 1975 bereikte zij op de WTA-ranglijst de 17e plaats.^[4] Naar eigen zeggen klom zij in 1976 nog naar de 11e positie van de wereld­rang­lijst.^[9] Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op het Australian Open december 1977.

Dubbelspel

Schallau behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. In januari 1970 op het Florida State-kampioenschap in Orlando (waar zij de enkelspelfinale verloor) won zij de titel in het dubbelspel, samen met landgenote Margie Cooper.^[12] In januari 1972 op de Tasmanian Championships in Hobart, waar zij de enkelspel­finale verloor van Sovjet-Russin Olga Morozova, won zij met de Australische Janet Young de dubbelspeltitel.^[18] Een week later in Nieuw-Zeeland op het BP New Zealand Open van Auckland won zij, naast de enkelspeltitel, ook die in het dubbel­spel, geflankeerd door landgenote Ann Lebedeff.^[15] In totaal won Schallau negen dubbelspeltitels op WTA-niveau, waarvan drie in 1976 met landgenote Ann Kiyomura. Ook in 1976 met Kiyomura bereikte zij de finale van het WTA-kampioenschap dubbelspel – zij verloren deze van Billie Jean King (VS) en de Nederlandse Betty Stöve.^[19]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de finale, op het Australian Open december 1977 samen met de Australische Kerry Reid. Omdat deze finale, wegens regen, niet werd gespeeld, deelden zij de titel met het Australische koppel Evonne Cawley en Helen Cawley.

Gemengd dubbelspel

In deze discipline bereikte Guerrant tweemaal de kwartfinale op het US Open: in 1976 samen met de Australiër Allan Stone en in 1977 aan de zijde van een andere Australiër Ross Case.

Tennis in teamverband

In de jaren 1974–1976 maakte Schallau deel uit van het Amerikaanse team in de Wightman Cup – in 1976 gingen zij met de beker naar huis.

Bestuursfuncties

In de beginjaren van de Women's Tennis Association was Schallau voorzitter van de toernooiencommissie (Tournament Committee), waarbij zij meewerkte aan de eerste richtlijnen voor de WTA-tour. Ook was zij voorzitter van de ranglijstcommissie (Ranking Committee), waarbij zij hielp de eerste computer­programma's voor de WTA-ranglijst in te voeren.^[2]

Na het beroepstennis

Guerrant stopte met haar professionele loopbaan in december 1980 – haar laatste toernooi was in Tucson (Arizona) waar zij in het enkelspel de kwartfinale en in het dubbelspel de halve finale bereikte.^[20] In 1981 kreeg zij een zoon.^[9] In 1995 werd zij opgenomen in de Des Moines Sunday Register's Iowa Sports Hall of Fame.^[9] Tot minimaal 2014 bleef zij tennissen, en titels winnen, op nationale toernooien. Op 65-jarige leeftijd won zij de enkelspeltitel op het USTA Women's National Grass Court 65s-toernooi van 2014 in Philadelphia.^[2]

Guerrant en haar echtgenoot waren ondernemers die in onroerend goed investeerden, van 1976 tot hun pensione­ring in 2005. In 2005 maakten zij een reis naar India, waar zij met eigen ogen zagen hoe kleine uitgeleende bedragen van grote betekenis waren voor kleine ondernemers, vaak vrouwen, in primitieve dorpen. Zij namen het besluit om dit type hulp te gaan verlenen, en zij richtten de Guerrant Foundation, Inc op. Naast eigen vermogen mobiliseerden zij ook sponsors en andere contribuanten, met (sinds 2009) als jaarlijks evenement het Battle of the Sexes Tennis Festival in Phoenix waarin mannen en vrouwen tegen elkaar tennisten.^[2]

Palmares

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

• Bron: ^[21]

WTA-finaleplaatsen enkelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score	ref
gewonnen finales
1.	1972-01-23	WTA Auckland	gras	Marilyn Pryde	6-2, 6-0	[15]
verloren finales
1.	1971-12-19	WTA Brisbane	gravel	Evonne Goolagong	1-6, 1-6	[22]
2.	1972-01-16	WTA Hobart	gras	Olga Morozova	3-6, 3-6	[18]

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score	ref
gewonnen finales
1.	1972-01-16	WTA Hobart	gras	Janet Young	Barbara Hawcroft Olga Morozova	6-3, 6-2	[18]
2.	1972-01-23	WTA Auckland	gras	Ann Lebedeff	Jeanette Amer Robyn Legge	6-1, 6-1	[15]
3.	1973-09-16	WTA Saint Louis		Karen Krantzcke	Betty Stöve Pam Teeguarden	6-4, 7-6	[23]
4.	1973-09-23	WTA Houston	tapijt (i)	Pam Teeguarden	Françoise Dürr Betty Stöve	6-3, 5-7, 6-4	[24]
5.	1976-02-08	WTA Akron	tapijt (i)	Brigitte Cuypers	Glynis Coles Florența Mihai	6-4, 7-6	[25]
6.	1976-02-22	WTA Detroit	tapijt (i)	Ann Kiyomura	Chris Evert Betty Stöve	6-3, 6-4	[26]
7.	1976-03-21	WTA Dallas	tapijt (i)	Ann Kiyomura	Marita Redondo Greer Stevens	6-3, 4-6, 6-4	[27]
8.	1976-03-28	WTA Boston	tapijt (i)	Ann Kiyomura	Rosie Casals Françoise Dürr	3-6, 6-1, 7-5	[28]
9.	1978-04-02	WTA Stuart	gravel	Helen Gourlay	Renée Richards Zenda Liess	6-1, 6-3	[29]
verloren finales
01.	1972-06-17	WTA Beckenham	gras	Laura duPont	Olga Morozova Sharon Walsh	6-8, 1-6	[30]
02.	1973-08-19	WTA Wall Township	hardcourt (i)	Julie Anthony	Françoise Dürr Betty Stöve	4-6, 4-6	[31]
03.	1973-09-30	WTA Columbus (GA)	gravel	Pam Teeguarden	Françoise Dürr Betty Stöve	5-7, 5-7	[32]
04.	1974-09-29	WTA Denver	tapijt (i)	Pam Teeguarden	Françoise Dürr Betty Stöve	2-6, 5-7	[33]
05.	1974-10-13	WTA Phoenix	hardcourt	Pam Teeguarden	Françoise Dürr Betty Stöve	3-6, 7-5, 3-6	[34]
06.	1975-03-23	WTA Dallas	tapijt (i)	Julie Anthony	Françoise Dürr Betty Stöve	6-7, 2-6	[35]
07.	1976-01-25	WTA Washington	tapijt (i)	Wendy Overton	Olga Morozova Virginia Wade	6-7, 2-6	[36]
08.	1976-02-29	WTA Sarasota	tapijt (i)	Ann Kiyomura	Martina Navrátilová Betty Stöve	1-6, 0-6	[37]
09.	1976-04-26	WTA Tokio	tapijt (i)	Ann Kiyomura	Billie Jean King Betty Stöve	3-6, 2-6	details
10.	1977-12-17	WTA Sydney	gras	Kerry Reid	Evonne Cawley Helen Cawley	0-6, 0-6	[38]
11.	1977-12-31	Australian Open	gras	Kerry Reid	Evonne Cawley Helen Cawley	niet gespeeld wegens regen	details
12.	1978-01-22	WTA Houston	tapijt (i)	Greer Stevens	Billie Jean King Martina Navrátilová	6-7, 6-4, 6-7	[39]
13.	1978-04-16	WTA Hilton Head	gravel	Greer Stevens	Billie Jean King Martina Navrátilová	3-6, 5-7	[40]

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977		1978
Australian Open	–	2R	–	–	2R	–	–	KF	–
Roland Garros	–	4R	1R	–	–	–	–		–
Wimbledon	–	2R	3R	4R	–	3R	–		2R
US Open	1R	2R	–	1R	2R	1R	4R		–

Vrouwendubbelspel

toernooi	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977		1978		1980
Australian Open	–	KF	–	–	–	–	–	F	–		–
Roland Garros	–	1R	HF	–	–	–	–		–		–
Wimbledon	–	2R	KF	HF	–	3R	–		HF		3R
US Open	1R	1R	KF	KF	1R	HF	1R		–		–

Gemengd dubbelspel

toernooi	1972	1973	1974		1976	1977		1978	w-v
Australian Open	– – – – – geen				toernooi – – – –				0-0
Roland Garros	1R	1R	–		–	–		–	0-1
Wimbledon	–	–	2R		–	–		2R	0-2
US Open	3R	–	–		KF	KF		–	6-3

Externe links

• (en) Profiel van Mona Schallau op de website van de WTA
• (en) Profiel van Mona Schallau op de website van de ITF
• (en) Origineel profiel van Mona Schallau op de website van de ITF
• (en) Officiële website van de Guerrant Foundation (is sinds 2020 uit de lucht)