Tjitske Jansen

Tjitske Jansen
Tjitske Jansen op het poëziefestival Het Tuinfeest in Deventer, 3 augustus 2013
Algemene informatie
Geboren 3 maart 1971
Geboorteplaats Barneveld
Land Vlag van Nederland Nederland
Dbnl-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
Gedicht 'De stad is nog stil', Chopinstraat, Nijmegen

Tjitske Jansen (Barneveld, 3 maart 1971) is een Nederlandse dichteres en schrijfster van teksten waarin ze poëzie, proza en theater combineert.

Biografie

Jansen werd geboren in Barneveld en woonde tussen haar 12de en 18de in verschillende pleeggezinnen.[1] Na het vwo studeerde ze cum laude af in beeldende kunst en theater aan de Hogeschool voor de kunsten Arnhem. Een studie Nederlands aan de Radboud Universiteit maakte ze niet af.

Ze was werkzaam als marktkoopvrouw, serveerster, administratief medewerkster en kokshulp.

Schrijfster, tekstperformer, schrijfdocent

In 2003 publiceerde Jansen haar eerste dichtbundel Het moest maar eens gaan sneeuwen, waarvan meer dan 15.000 exemplaren zijn verkocht.[2] Voor haar tweede bundel Koerikoeloem (2007) kreeg ze de Anna Bijns Prijs in 2009. In het juryrapport van de prijs schreef Marja Pruis: "Het is poëzie die raakt, die je doet lachen, fronsen, gissen, die ontroert ook. Het is poëzie die riskant is zoals maar weinig poëzie dat durft te zijn."[3]

In 2015 verscheen Voor altijd voor het laatst, waarmee ze op de shortlist voor De Bronzen Uil 2015 belandde. Het voorlezen van haar werk ziet Jansen als een vorm van theater.

Bibliografie

Jansens werk verschijnt bij Podium.

  • Vanuit de lucht (2001, bloemlezing)
  • Het moest maar eens gaan sneeuwen (2003)
  • Het moest maar eens gaan sneeuwen (2004) - uitgave met een cd waarop Jansen alle gedichten voordraagt
  • Koerikoeloem (2007, bekroond met Anna Bijns Prijs[4] in 2009)
  • Je hebt alles en je hebt mij (2008) - cd gemaakt in samenwerking met violist Jasper le Clercq
  • Voor altijd voor het laatst (2015, prozadebuut)
  • Iedereen moet ergens zijn (2021)[5][6][7] - uitgave Em Querido's Uitgeverij

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Interview in Volkskrant Magazine, 8 december 2007, pag. 10
  2. ↑ Tjitske Jansen. Podium. Geraadpleegd op 14 juni 2021.
  3. ↑ Prospectus Querido voorjaar 2021. Singel Uitgeverijen via Issuu.com (12 november 2020). Geraadpleegd op 14 juni 2021.
  4. ↑ Noor Hellmann, Ik voel me een gelukkige uitzondering. Trouw (6 december 2015). Geraadpleegd op 14 juni 2021.
  5. ↑ Het eerste gedicht uit deze bundel heeft een eerdere versie van deze Wikipedia-pagina als onderwerp.
  6. ↑ Marc van Oostendorp, Een experiment met Tjitske Jansen. Neerlandistiek (12 april 2021). Geraadpleegd op 14 juni 2021.
  7. ↑ Geertjan De Vugt, Wat je niet op Wikipedia zult vinden. de Volkskrant (11 juni 2021). Geraadpleegd op 14 juni 2021.
Bibliografische informatie