Zoegdidi (stad)

Zoegdidi
ზუგდიდი
Stad in Georgië Vlag van Georgië
Zoegdidi (Georgië)
Zoegdidi
Geografie
Regio Samegrelo-Zemo Svaneti
Gemeente Zoegdidi
Hoogte 100 m
Coördinaten 42° 30′ NB, 41° 52′ OL
Bevolking
Inwoners (2023) 41.332 [1]
Etniciteit (2014) Georgisch (99,4%)
Overige informatie
Stad sinds 1918
Tijdzone UTC+4
Website zugdidi.gov.ge
Zoegdidi in Samegrelo-Zemo Svaneti
Zoegdidi (Samegrelo-Zemo Svaneti)
Zoegdidi
Foto's
Portaal  Portaalicoon   Georgië

Zoegdidi (Georgisch: ზუგდიდი) is een stad in het westen van Georgië met 41.332 inwoners (2023), gelegen in de regio Samegrelo-Zemo Svaneti. Het is naast regiohoofdstad ook het bestuurlijk centrum van de gemeente Zoegdidi. De stad ligt op de oevers van de Tsjchousji, een linkszijrivier van de Engoeri, op 260 kilometer van hoofdstad Tbilisi en 5 kilometer van de autonome, maar feitelijk afgescheiden republiek Abchazië. Zoegdidi is de zevende grote stad van het land.

Geschiedenis

Zviad Gamsachoerdia geëerd in Zoegdidi

Tussen de 17e-19e eeuw was Zoegdidi een van de belangrijke politieke en culturele centra van Mingrelië en heel Georgië. Het beroemde Georgische middeleeuws epos 'De ridder in het pantervel' werd in 1646 in Zoegdidi door Mamoeka Tavakalasjvili herschreven, aan het hof van prins Levan II Dadiani. De Dadiani-dynastie zetelde in Zoegdidi en liet er een paleis bouwen dat nog steeds in het centrum van de stad staat. In 1840 werd hiernaast een botanische tuin aangelegd.

Russisch Rijk

Historisch gezien was Zoegdidi tot 1867 de hoofdstad van het Vorstendom Mingrelië (of ook wel Odisji), toen het vorstendom werd afgeschaft door het Russisch Rijk.[2] Mingrelië was sinds 1803 een protectoraat van Rusland en genoot binnen die context onafhankelijkheid onder de Dadiani-dynastie.[3]

Vanaf 1867 werd Zoegdidi tot 1930 het bestuurlijke centrum van het oejezd (of ook wel mazra) Zoegdidi, dat tot 1918 in het Gouvernement Koetais lag. Het oejezd omvatte behalve de huidige gemeente Zoegdidi ook Tsalendzjicha, Tsjchorotskoe en het grootste deel van Chobi.[4] Met de val van het Russische Rijk en het uitroepen van de Democratische Republiek Georgië in 1918 werd het Gouvernement Koetais afgeschaft. In dat jaar kreeg de stad stadsrechten.[5]

Sovjetperiode

Na de annexatie in 1921 van Georgië in de Sovjet-Unie werd Zoegdidi met de bestuurlijke herindeling van de Sovjet-Unie in 1930 de hoofdstad van het rajon (district) Zoegdidi. De stad was een van de centra van de Georgische anti-Sovjet Augustusopstand in 1924, en veel prominente intellectuelen en publieke figuren werden als afstraffing door de communistische heersers doodgeschoten in de botanische tuin en omgeving.[4] Met de industrialisatie van de Sovjet-Unie kwamen er verschillende fabrieken in Zugdidi, zoals een pulp- en papierfabriek, wijnmakerijen, oliepersen, conservenfabrieken, theefabrieken, zijdeweverijen en meubelfabrieken. Ook kwam er een filiaal van het Onderzoeksinstituut voor Thee en Subtropische Gewassen, in navolging van Tsjakvi en Anaseoeli bij Naroedzja.[6]

Burgeroorlog

In de periode 1992-1993, tijdens de Georgische burgeroorlog, werd de stad zwaar beschadigd. Mingrelië was tijdens deze burgeroorlog centrum van gevechten door Zviadisten, aanhangers van de eind 1991 afgezette president van Georgië Zviad Gamsachoerdia, tegen het regeringsleger. Op 6 november 1993 namen regeringstroepen zonder weerstand Zoegdidi weer in, nadat het eind oktober een offensief in Mingrelië was begonnen.[lit 2] Daarmee viel het laatste bolwerk van de rebellen van de Zviadisten.[7] Twee jaar eerder marcheerden de regeringstroepen ook al eens Zoegdidi binnen om de 'Zviadisten' te verdrijven. Toen bleven veel inwoners van de streek, de geboorteprovincie van Gamsachoerdia, rond de stad een guerrillastrijd voeren. Op 31 december 1993 vindt Gamsachoerdia in het dorpje Chiboela niet ver van Zoegdidi onder nooit opgehelderde omstandigheden de dood.

De stad kende door de burgeroorlog in Abchazië in 1992-1993 en daarna een grote toestroom aan vluchtelingen, met name etnisch Georgiërs.[8] Veel van hen zijn sindsdien elders het land in getrokken, maar een deel woont in tijdelijke huisvesting in en rond Zoegdidi in afwachting van terugkeer.[9][10]

Bestuurlijke hervormingen

In 1995 werd Zoegdidi de hoofdstad van de nieuw opgerichte regio (mchare) Samegrelo-Zemo Svaneti. Tussen 2014 en 2017 was de stad Zoegdidi een aparte bestuurseenheid naast de rest van de gemeente. In 2017 werd dat net als bij zes andere steden teruggedraaid omdat deze constructie te duur en inefficiënt bleek.[11]

Demografie

Uitzicht over de stad

Begin 2023 had Zoegdidi 41.332 inwoners,[1] een daling van bijna 4% ten opzichte van de volkstelling in 2014. De bevolking van Zoegdidi bestond in 2014 vrijwel geheel uit Georgiërs, met name Mingreliërs. De grootste groepen etnische minderheden zijn ruim 100 Russen en enkele tientallen Oekraïners en Bosja (een Armeense minderheid).[12]

Jaar 1897 1922 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2002[13] 2014 2020 2023
Aantal 3.407 Gestegen 4.525 Gestegen 5.577 Gestegen 15.062 Gestegen 31.081 Gestegen 39.896 Gestegen 45.170 Gestegen 50.022 Gedaald 68.894 Gedaald 42.998 Gedaald 41.494 Gedaald 41.332
Verantwoording data: Bevolkingsstatistiek Georgië 1897 tot heden[14][13]

Vluchtelingen uit Abchazië

De enige oversteek over de Engoeri tussen Zoegdidi en Abchazië.

Zoegdidi heeft meer dan andere plaatsen in Georgië de gevolgen gevoeld van de burgeroorlog rond Abchazië van 1992-93 en oprispingen daarna, zoals in 1998. In totaal zijn circa 300.000 etnisch Georgiërs ontheemd geraakt, waarvan slechts een beperkt deel kon terugkeren. De gemeente Zoegdidi huisvestte in 2021 nog 14.962 huishoudens (49.379 personen) die geregistreerd staan als interne vluchtelingen (IDP, internally displaced persons).[16] Dit is na Tbilisi het hoogste aantal binnenlandse vluchtelingen in een gemeente. In internationale gremia wordt jaarlijks een beroep gedaan op het recht op terugkeer (naar Abchazië), maar dit wordt systematisch geweigerd door Abchazië en patroon Rusland.[17]

In het aangrenzende Gali district in Abchazië wonen ongeveer 30.000 Georgiërs. Door de inperking van het onderwijs in het Georgisch,[18] maar ook het ontnemen van het Abchazische "paspoort",[19] zijn zij meer afhankelijk geworden van interactie met Zoegdidi voor scholing,[20] pensioenrechten en complexere medische zorg.[21] Sinds 2016 zijn verschillende Abchazische checkpoints naar Georgisch gecontroleerd gebied gesloten, wat deze interactie bemoeilijkt en tot internationale kritiek heeft geleid. Sinds 2019 is alleen de brug over de Engoeri bij Zoegdidi open, maar tijdens de coronapandemie is deze ook een jaar gesloten geweest.[22] De beperkingen van het oversteken van de Engoeri en de gescheiden gemeenschappen en dorpen aan beide zijden van de feitelijke grens leiden geregeld tot menselijk leed.[23][24]

Bezienswaardigheden

Dadiani Paleis

In en rond stad zijn diverse historische bezienswaardigheden:

  • Dadiani-paleis in Zoegdidi. Het paleis is in gebruik als een geschiedenis- en architectuurmuseum en vormt een van de vooraanstaande paleizen in de Kaukasus in neogotische stijl. Al in de 19e eeuw werden hier archeologische vondsten uit Nokalakevi (Archaeopolis) tentoongesteld.
  • Oude forten, zoals Tsjakvindzji, Roechi, en Anaklia.
  • Diverse oude kerken, zoals de Tsaisji kathedraal (10e-11e eeuw), St. Georgekerk in Koki (12-13e eeuw), Heilige Maria-kerk in Kortscheli (17e eeuw).

Vervoer

De belangrijkste hoofdweg in Georgië, S1 (Tbilisi - Zoegdidi - Leselidze), gaat dwars door de stad. Formeel gaat de weg vanaf Zoegdidi via Abchazië naar de Russische grens bij Adler, maar doorgaand autoverkeer is niet mogelijk. De feitelijke Abchazische autoriteiten staan doorgang aan de westkant van de Engoeri-brug niet toe. De S1 is in Zoegdidi onderdeel van de Europese E97. Enkele regionale hoofdwegen hebben hun beginpunt in Zoegdidi, zoals de nationale route Sh6 naar Tsalendzjicha, de nationale route Sh7 naar Mestia, en de nationale route Sh8 naar Anaklia. Zoegdidi is het eindpunt van de spoorlijn uit Tbilisi.

Stedenbanden

Zoegdidi heeft stedenbanden met:

Geboren in Zoegdidi

Referenties

Literatuur
  1. ↑ a b (en) Skinner, Peter F. (2014). Georgia, the Land Below the Caucasus - A narrative history, 1e druk. Narikala Publications, New York, Londen, Tbilisi. ISBN 978-0-9914232-0-0. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
  2. ↑ (en) Chervonnaya, Svetlana (1994). Conflict in the Caucasus - Georgia, Abkhazia and the Russian Shadow, 1e druk. Gothic Image Publications, Glastonbury, p.168. ISBN 0-906362-30-X. Geraadpleegd op 6 februari 2022.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b (en) Population and Demography - Population by cities and boroughs (daba), as of 1 January. National Statistics Office of Georgia, Geostat (1 januari 2023). Geraadpleegd op 3 juli 2023.
  2. ↑ Skinner, pagina 382[lit 1]
  3. ↑ Skinner, pagina 334[lit 1]
  4. ↑ a b (ka) ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის ისტორია (Geschiedenis van de gemeente Zoegdidi). Gemeente Zoegdidi. Geraadpleegd op 16 oktober 2022.
  5. ↑ (ka) deel I. Census.ge, National Statistics Office of Georgia (Geostat) p.94 (2003). Gearchiveerd op 10 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 oktober 2022.
  6. ↑ (ru) Definition of "Zugdidi". Great Soviet Encyclopedia, 3rd edition 1969–1978. Geraadpleegd op 15 oktober 2022.
  7. ↑ Laatste bolwerk Gamsachoerdia ingenomen. De Telegraaf (8 november 1993). Geraadpleegd op 6 februari 2022.
  8. ↑ (en) Georgia/Abkhazia: An impasse of irresponsibility. Transitions Online, via Reliefweb (23 oktober 2003). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
  9. ↑ (en) Neither here, nor there: Georgian refugees from Abkhazia. Open Democracy (24 augustus 2017). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
  10. ↑ (en) Waiting for Resettlement – IDPs from Georgia and Azerbaijan. Civil georgia (2 februari 2022). Geraadpleegd op 4 februari 2022.
  11. ↑ (en) Parliament Reduces Number of Self-Governing Cities. Civil.ge (3 juli 2017). Geraadpleegd op 6 februari 2022.
  12. ↑ (en) Ethnic composition of Georgia 2014. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 16 oktober 2022.
  13. ↑ a b Bij de volkstelling van 2014 werd een onverklaarbaar gat ten opzichte van de data van het nationaal statistisch bureau Geostat gevonden. Uit VN begeleid onderzoek is gebleken dat de volkstelling van 2002 ongeveer 8-9 procent te hoog was. Zie [15], "1. Introduction", Pagina 1.
  14. ↑ (en) Population cities & towns of Georgia. Population Statistics Eastern Europe and former USSR. Geraadpleegd op 1 januari 2022.
  15. ↑ (en) Population Dynamics in Georgia - An Overview Based on the 2014 General Population Census Data (pdf). National Statistics Office of Georgia, Geostat (29 november 2017). Geraadpleegd op 1 januari 2022.
  16. ↑ (ka) IDP Statistics. Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Labor, Health and Social Affairs of Georgia (2021). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  17. ↑ (en) General Assembly Adopts Resolution Recognizing Right of Return for Georgia’s Displaced Persons, Refugees, Deferring Action on Security Council Reform. United Nations Press (16 juni 2021). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  18. ↑ (en) Abkhazia: Georgian Now Only Taught as a Foreign Language. Institute for War & Peace Reporting (3 november 2021). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  19. ↑ (en) Abkhaz Decision on Passports Leaves Many Georgians in Gali Worried. Civil.ge (24 september 2013). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  20. ↑ (en) Amid Checkpoint Closure, Aspiring Students from Abkhazia Left out of University Exams. Civil.ge (1 juli 2019). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  21. ↑ (en) Abkhazia: Closure Cuts Off Health Care. Institute for War & Peace Reporting (10 juli 2020). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  22. ↑ (en) De facto Abkhazia opens crossing point to the rest of Georgia. Agenda.ge (11 februari 2021). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  23. ↑ (en) Four Abkhazia Residents Drown In River Trying To Cross Into Tbilisi-Controlled Territory, Say Officials. Agenda.ge (7 april 2021). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  24. ↑ (en) De facto Abkhaz officials force deceased’s relatives to mourn from both sides of bridge. Agenda.ge (20 februari 2019). Geraadpleegd op 1 februari 2022.
  25. ↑ (lt) Buitenlandse relaties Jonava. Website gemeente Jonava. Gearchiveerd op 5 februari 2022. Geraadpleegd op 4 februari 2022.
Mediabestanden
Zie de categorie Zugdidi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.