2 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Huzarów Nr 2. Zobacz też: inne pułki huzarów noszące numer „2”.
Huzar HR. 2

Pułk Huzarów Fryderyka Leopolda Księcia Prus Nr 2 (HR. 2) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Pełna nazwa niemiecka: Husarenregiment Friedrich Leopold Prinz von Preuβen Nr 2[1].

Historia pułku

Pułk został utworzony w 1743[2].

Kolejnymi szefami pułku byli:

  • generał kawalerii Anton Kálnoky (1749 – †16 VI 1783),
  • palatyn Węgier, pułkownik Leopold Aleksander Habsburg(inne języki) (1784 – †22 VII 1795),
  • palatyn Węgier, marszałek polny Józef Antoni Habsburg (1795 – †13 I 1847),
  • król Hanoweru, generał kawalerii Ernest August I (1847 – †18 XI 1851),
  • wielki książę Rosji Mikołaj Romanow (1852 – †25 IV 1891)
  • książę Prus Fryderyk Leopold Pruski (od 1893)[3].

Swoje święto pułk obchodził 20 marca w rocznicę bitwy pod Arcis-sur-Aube stoczonej w 1814[2].

Według stanu z około 1868 pułk stacjonował w Prossnitz na Morawach[4].

W 1883 sztab pułku i kadra zapasowa stacjonowały w Braszowie (niem. Kronstadt)[5].

W 1914 pułk stacjonował na terytorium 12 Korpusu: komenda pułku razem z 1. i 2. dywizjonem w Braszowie (niem. Kronstadt, węg. Brassó), a kadra zapasowa w Mediaș (niem. Mediasch, węg. Medgyes). Pułk wchodził w skład 12 Brygady Kawalerii[6].

Organizacja pokojowa pułku

  • Komenda
  • pluton pionierów
  • patrol telegraficzny
  • Kadra Zapasowa
  • 1. dywizjon
  • 2. dywizjon

W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.

Żołnierze

Komendanci pułku
  • płk Alexander von Hügel (1883 – 1884)
  • płk Ladislaus Ambrus de Velencze (1914[2])
Oficerowie
  • nadpor. Józef Zaleski

Przypisy

  1. ↑ Za: "Österreich-Ungarns letzter Krieg" – według pułkownika D. Maximiliana Enhla.
  2. ↑ a b c Schematismus 1914 ↓, s. 696.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 696.
  4. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1868. Wiedeń: 1868, s. 480.
  5. ↑ Militär-Schematismus 1884 ↓, s. 579.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 107, 696.

Bibliografia

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1884. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1883. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • JuliuszJ. Bator JuliuszJ., Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958 .
  • p
  • d
  • e
Kawaleria Monarchii Austro-Węgierskiej
Dywizje kawalerii
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
Brygady kawalerii
  • 1
  • 1 OK
  • 2
  • 2 OK
  • 3 OK
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
Pułki dragonów
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
Pułki ułanów
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 11
  • 12
  • 13
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej
Pułki huzarów
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
Pułki huzarów Honwedu
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
Dywizjony strzelców konnych
  • 1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych
  • 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych
Dywizjony artylerii konnej
  • 1
  • 2
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 9
  • 10
  • 11