Ambit

Plan kościoła z zaznaczonym ambitem (obejściem)
Ambit w kościele w Bois-Sainte-Marie
Ambit w archikatedrze w Gdańsku-Oliwie

Ambit (także obręb, obejście, łac. ambitus – obieg, obwód) – przejście powstałe z przedłużenia naw bocznych i poprowadzenia ich wokół prezbiterium za ołtarzem głównym[1][2].

Charakterystyka

Ambit jest oddzielony od prezbiterium murem lub arkadami. Pojawił się w średniowieczu i był charakterystycznym składnikiem kościołów pielgrzymkowych (wprowadzenie ambitu ułatwiało wiernym dojście do relikwii znajdujących się w ołtarzu głównym)[1]. Popularny zwłaszcza w okresie romanizmu i gotyku. Ambit często otoczony był od strony zewnętrznej wieńcem kaplic promienistych[2].

Ambit dwunawowy

W kościołach pięcionawowych nawy czasem przechodziły wokół prezbiterium tworząc ambit dwunawowy. Przykładem może być pierwotny układ kościoła klasztornego w Henrykowie lub katedra Notre-Dame w Paryżu. Nawy ambitu mogły posiadać zróżnicowaną wysokość, czego przykładem jest katedra w Bourges[1].

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Teksty źródłowe w Wikiźródłach
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku
  • apsyda (architektura)

Przypisy

  1. ↑ a b c ambit, [w:] Bania i inni, Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 26, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2020-05-13] .
  2. ↑ a b obejście, [w:] Krystyna.K. Kubalska-Sulkiewicz Krystyna.K., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2002, s. 281, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2020-05-13] .

Bibliografia

  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 107. ISBN 83-85001-89-1.
  • Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 281. ISBN 83-01-12365-6.