André Kertész

André Kertész
Kertész Andor
Ilustracja
Robert Doisneau (z lewej) i André Kertész 1975
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1894
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

28 września 1985
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

fotograf, dziennikarz

Multimedia w Wikimedia Commons
André Kertész, Nowy Jork, 1982
Praca Cyrk, Budapeszt, 19 maja 1920

André Kertész (ur. 2 lipca 1894 w Budapeszcie, zm. 28 września 1985 w Nowym Jorku) – węgierski fotograf i dziennikarz. Zaliczany do dadaistów.

Życiorys

Urodził się w Budapeszcie w średnio zamożnej rodzinie Żydów. Jego ojciec Lipót Kertész, sprzedawał książki; André (nazywany „Bandi”) był drugim z trzech jego synów. Kiedy ojciec zmarł w 1908, a matka, Ernesztina z d. Hoffmann nie miała środków na utrzymanie i wychowanie synów, chłopcami w sposób ojcowski zajął się wuj, Lipót Hoffmann. Rodzina przeprowadziła się do majątku wuja w Szigetbecse w komitacie Peszt, na dunajskiej wyspie Czepel, 50 km na południe od Budapesztu. Spokojne, sielankowe tempo życia nadały kształt jego osobowości i późniejszej karierze.

Pierwszy aparat kupił w 1912. Zasłynął w swej ojczyźnie fotografiami I wojny światowej. Porzucił giełdę, gdzie pracował i pszczelarstwo, którym się także zajmował i w 1925 wyemigrował do Francji, aby podjąć naukę w jednej z paryskich szkół fotograficznych. Poznał tam i poślubił Roszę Klein (używającą nazwiska Rogi André). Małżeństwo było krótkotrwałe, wrócił na Węgry, a potem znów do Paryża, lecz już z dawną przyjaciółką i modelką wczesnych, powojennych fotografii, Erzsébet Salomon (później Elizabeth Saly), z którą już w czerwcu 1933 r. się ożenił. Razem z nią wyjechał w 1936 do USA, była także jego późniejszą modelką, był z nią do jej śmierci w 1977 r. Przeżył ją o 8 lat.

W Ameryce zrobił karierę, był cenionym fotografem. Swoje zdjęcia publikował w prestiżowych magazynach Vogue, Life, Town & Country; robił też zdjęcia dla luksusowych domów towarowych Harper’s Bazaar, Saks Fifth Avenue. Używał aparatów Leica.

Zdjęcie niewidomego cygańskiego skrzypka zrobione w 1921 w Abony prześladuje Andrzeja Stasiuka, o czym pisze w "Jadąc do Babadag".

Nagrody i upamiętnienie

Otrzymał m.in. doktorat honorowy Royal College of Art i Fine Arts Parson's School of Design, francuską Legię Honorową, pierwszą nagrodę Annual Master of Photography Award International Center of Photography.

Na jego cześć jeden z kraterów na Merkurym nazwano Kertész.

Bibliografia

  • Nota biograficzna w serwisie I Photo Central. iphotocentral.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-09)]. (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Prace André Kertésza na stronie The National Gallery of Art w Waszyngtonie. nga.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. (ang.)
  • ISNI: 0000000121386131
  • VIAF: 71392944
  • ULAN: 500019907
  • LCCN: n79029841
  • GND: 118561634
  • NDL: 00445544
  • LIBRIS: pm148rl71ck0k07
  • BnF: 11909651k
  • SUDOC: 026948354
  • NLA: 36568763
  • NKC: xx0002276
  • BNE: XX891585
  • NTA: 068837909
  • BIBSYS: 90825773
  • CiNii: DA01083717
  • Open Library: OL4776395A
  • PLWABN: 9810652457705606
  • NUKAT: n96004788
  • J9U: 987007263723605171
  • PTBNP: 1009957
  • CANTIC: a11043490
  • LNB: 000203119
  • NSK: 000456613
  • BLBNB: 000988462
  • KRNLK: KAC2018O2167
  • LIH: LNB:V*159889848;=Bu
  • NSZL: 82915
  • PWN: 3921829
  • Britannica: biography/Andre-Kertesz
  • Universalis: andre-kertesz
  • NE.se: andre-kertesz
  • SNL: André_Kertész
  • VLE: andre-kertesz
  • Catalana: 0035575