Angeł Czerwenkow
Ангел Червенков
|
Data i miejsce urodzenia | 10 czerwca 1964 Boljarowo |
Pozycja | środkowy pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1980–1981 | Tundża Jamboł | 14 | (2) | 1981–1984 | Armejec Sofia | 83 | (30) | 1984–1987 | CSKA Sofia | 70 | (9) | 1987–1989 | Lokomotiw Gorna Oriachowica | 57 | (4) | 1989–1994 | Etyr Wielkie Tyrnowo | 121 | (21) | 1994–1996 | FK Montana | 50 | (6) | | W sumie: | 395 | (72) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1984–1987 | Bułgaria | 5 | (0) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Angeł Dimitrow Czerwenkow (ur. 10 lipca 1964 w miejscowości Boljarowo, niedaleko Jambołu) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, oraz trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Jest wychowankiem Tundży Jamboł, z którą zadebiutował w rozgrywkach II lidze. W wieku dwudziestu lat trafił do CSKA Sofia. Kiedy w 1987 roku odchodził do Lokomotiwu Gorna Oriachowica, miał na swoim koncie tytuł mistrza kraju oraz po dwa zwycięstwa w rozgrywkach o Puchar Bułgarii i Puchar Armii Sowieckiej.
Drugi, po CSKA, owocny etap w jego piłkarskiej karierze, to pięć sezonów spędzonych w Etyrze Wielkie Tyrnowo. Czerwenkow był zawodnikiem Etyru, kiedy pod koniec lat 80. drużyna prowadzona przez Georgi Wasilewa awansowała do czołówki ligi; najpierw dwukrotnie zajęła trzecie miejsce w tabeli, a następnie – w rozgrywkach 1990–1991 – zdobyła mistrzostwo kraju. Jego klubowymi kolegami byli wówczas reprezentanci Bułgarii, późniejsi zdobywcy IV miejsca na Mundialu 1994: Trifon Iwanow, Krasimir Bałykow, Canko Cwetanow i Ilian Kiriakow. Piłkarską karierę zakończył w 1996 roku (miał trzydzieści lat) w barwach pierwszoligowego FK Montana.
W reprezentacji Bułgarii, między 1984 a 1987 rokiem, wystąpił pięciokrotnie.
Kariera szkoleniowa
Pod koniec lat 90. rozpoczął pracę szkoleniową jako opiekun młodzieży w CSKA. Niedługo potem został zatrudniony na stanowisku trenera zespołu seniorów w broniącym się przed spadkiem z ekstraklasy Czerno More Warna, jednak ta przygoda – podobnie jak kolejna w drugoligowym Miniorze Bobowdoł – okazała się krótkotrwała. W 2003 roku ponownie trafił do CSKA. Był asystentem pierwszego trenera (m.in. Stojczo Mładenowa i Miodraga Ješicia) aż przez cztery sezony, chociaż w tym czasie w klubie pracowało pięciu różnych szkoleniowców.
W kwietniu 2007 roku otrzymał propozycję prowadzenia litewskiego FBK Kaunas, którego właściciel – rosyjski milioner Władimir Romanow – trzy miesiące później zatrudnił go na stanowisku trenera drużyny rezerw w swoim drugim klubie: szkockim Heart of Midlothian. Jednak już po pierwszej kolejce rozgrywek 2007–2008, kiedy Hearts przegrało 0:1 z Hibernianem, Romanow włączył Czerwenkowa do sztabu szkoleniowego pierwszego zespołu. W Hearts pracował do marca 2009 roku, z trzymiesięczną przerwą (kwiecień-czerwiec 2008) na prowadzenie litewskiego FK Šilutė.
Pod koniec sierpnia 2009 powrócił do ojczyzny. Został trenerem Liteksu Łowecz. Zastąpił na tym stanowisku Stanimira Stoiłowa, który złożył dymisję po porażce z BATE Borysów w eliminacjach do Ligi Europy. Liteks, w którym wówczas grali m.in. Uroš Golubović, Iwelin Popow, Momcził Cwetanow, Radostin Kisziszew i Płamen Nikołow, zakończył sezon na pierwszym miejscu. Było to pierwsze mistrzostwo kraju dla zespołu z Łowecza od jedenastu lat. Jednak już półtora miesiąca po tym osiągnięciu został zwolniony. Przyczyną dymisji była porażka Liteksu w eliminacjach do Ligi Mistrzów z MŠK Žilina (1:1, 1:3)[1].
21 grudnia 2010 podpisał kontrakt z ukraińskim PFK Sewastopol[2], w którego barwach występowali wówczas m.in. były reprezentant Serbii Igor Duljaj oraz Polak Mariusz Lewandowski. Jednak mimo to klub na koniec sezonu 2010–2011 zajął dopiero piętnaste miejsce w tabeli, co oznaczało spadek do drugiej ligi. W lipcu 2012 stał na czele słowackiego klubu 1. FC Tatran Prešov[3], z którym pracował do grudnia 2012. 14 stycznia 2014 ponownie objął stanowisko głównego trenera FK Sewastopol[4], który prowadził do zakończenia sezonu 2013/14. 13 sierpnia 2015 został mianowany na stanowisko głównego trenera Arsenału Kijów[5]. 15 grudnia 2015 za obopólną zgodą kontrakt został anulowany[6]. W 2016 prowadził Łokomotiw Gorna Orjachowica. 13 czerwca 2018 stał na czele Czornomorca Odessa[7]. 16 września 2019 został zwolniony z odeskiego klubu[8].
Sukcesy
Kariera piłkarska | Kariera szkoleniowa |
Przypisy
- ↑ WorldCoachs. Bulgaria – Chervenkov sacked (Dostęp 5 sierpnia 2010).
- ↑ Ангел Червенков – главный тренер ФК „Севастополь” ᐉ UA-Футбол. (ros.).
- ↑ Ангел Червенков сменил Сергея Ковальца на посту наставника „Татрана” ᐉ UA-Футбол. (ros.).
- ↑ Официально. Ангел Червенков – главный тренер ФК Севастополь ᐉ UA-Футбол. (ros.).
- ↑ Червенков – головний тренер Арсеналу-Київ ᐉ UA-Футбол. (ukr.).
- ↑ „Арсенал-Киев” объявил об отставке Червенкова ᐉ UA-Футбол. (ros.).
- ↑ Чорноморець оголосив про призначення нового головного тренера ᐉ UA-Футбол. (ukr.).
- ↑ Чорноморець підтвердив відставку Червенкова. Клуб отримав тимчасового наставника ᐉ UA-Футбол. (ukr.).
Bibliografia
- A. Chervenkov, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01] .
- Angeł Czerwenkow w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
- Angeł Czerwenkow w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
- Angeł Czerwenkow w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Angel Chervenkov, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-18] .
Kariera trenerska
- Mokanow (1948–60)
- Kocew (1960–62)
- Apostołow (1962)
- Manołow (1962–64)
- Mokanow (1964–68)
- Dimitrow (1968–72)
- Kirow (1972–74)
- Mokanow (1974)
- Dimitrow (1974–76)
- Rakarow (1976–77)
- I.Wasilew (1977–79)
- Mokanow (1979–80)
- Kolew i I.Wasilew (1980–81)
- Kirow (1981–83)
- Welikow (1983–85)
- Kirow (1986)
- Kolew (1986–89)
- Kowaczew (1989–90)
- Welikow (1990–91)
- Tachmiszjan (1991)
- Welikow (1991–92)
- Kolew (1992–94)
- Bogomiłow (1994)
- Marinow (1994–95)
- Georgiew (1995)
- Goranow (1995)
- Petkow (1995)
- Miłuszew (1995–96)
- Georgiew (1996)
- C.Wasilew (1996–97)
- Goranow (1997)
- Marew (1997–98)
- Bogomiłow (1998)
- Minkowski (1998)
- Marew (1999)
- Swetozarow (1999)
- Zdrawkow (1999–00)
- Kolew (2000–01)
- Stankow (2001)
- Czerwenkow (2001–02)
- Wucow (2002–04)
- Iliew (2005–06)
- Spasow (2006)
- Petrow (2006–07)
- Spasow (2007–09)
- Popow (2009–10)
- Genow (2010–12)
- Zafirow (2012)
- Iwanow (2012–14)
- Stankow (2014)
- Spasow (2014–16)
- Iwanow (2016–17)
- Łukanow (2017–18)
- Iliew (od 2018)
|
- ↑ a b c trener tymczasowy
- Pethe (1898–04)
- Komanický (1991–92)
- Komanický (1998–01)
- Dejmal (2001–02)
- Gombár (2002–04)
- Komanický (2004–05)
- Horný (2005)
- Rybár (2005–06)
- Širmelis (2006)
- Karaffa (2006)
- Daňko (2006)
- Polák (2006)
- Pivarník (2007–10)
- Pecko (2010–11)
- Tarkovič (2011)
- Kowałeć (2012)
- Czerwenkow (2012)
- Totkovič (2012–13)
- Bubenko (2013)
- Kostelník (2013–14)
- Varga (2014–16)
- Karaffa[A] (2016)
- Jantek (2016–17)
- Mlynár[A] (2017)
- Kowałeć (2017–18)
- Mišovec (2018-19)
- Petráš (2019–20)
- Kováč (2021)
- Šesták (2021–22)
- Petruš (od 2022)
|