Azem Syla
Data i miejsce urodzenia | 5 kwietnia 1961 |
---|---|
Przynależność polityczna | Demokratyczna Partia Kosowa |
Minister obrony Kosowa | |
Okres | od ? |
Azem Syla (ur. 5 kwietnia 1951 w Kišnej Rece) – kosowski polityk i działacz niepodległościowy, więzień polityczny, szef sztabu generalnego UÇK.
Życiorys
Edukacja i wykształcenie
Ukończył studia na wydziale chemicznym na Uniwersytecie w Prisztinie[1].
W 2003 roku ukończył studia politologiczne na Uniwersytecie Leibniz w Santa Fe[1]; w 2016 roku obronił pracę doktorską[2][3] pod tytułem Politics and governance of Kosovo, status process, resolving Kosovo’s final status[1].
Działalność polityczna
W 1981 roku udzelił poparcia protestującym kosowskim studentom(inne języki), za co został aresztowany przez władze jugosłowiańskie i skazany na karę więzienia; wyszedł na wolność w 1988 roku[1]. Mimo odbytego wyroku, zaczął intensywniej angażować się w działalność niepodległościową Kosowa; w 1989 roku ponownie go aresztowano i od marca do sierpnia tego roku był internowany[1]. W latach 90. angażował się w działalność Ruchu Ludowego Kosowa oraz przeprowadzał skoordynowane działania taktyczne przeciwko jugosłowiańskim służbom policyjnym działającym na terenie Kosowa[1].
W latach 1997-1999 był szefem sztabu generalnego UÇK[1][4][1]. Był delegatem na konferencji pokojowej w Rambouillet, odbywającej się na przełomie lutego i marca 1999 roku[1].
Na początku XXI wieku w ramach tymczasowego rządu(inne języki), Syla był ministrem obrony Kosowa[2][1][3][5].
Od 12 grudnia 2010 do 7 maja 2014 roku był deputowanym do Zgromadzenia Kosowa z ramienia Demokratycznej Partii Kosowa[2][3][6].
Konflikty z prawem i postępowania karne
W 1994 roku Azem Syla wraz z żoną i dziećmi wyjechał do Szwajcarii, gdzie otrzymał azyl[3]. Mieszkał w Biberiście i od lipca 2002 do stycznia 2011 korzystał z zasiłków o łącznej kwocie około 480 tys. franków[4][7]; poza świadczeniami nie udokumentowano innych wpływów pieniężnych[3][5]. W marcu 2012 roku Fundusz Kompensacyjny Kantonu Solura oskarżył Sylę o dopuszczanie się oszustw ubezpieczeniowych[7], w konsekwencji cofnięto mu zezwolenie na pobyt na terenie Szwajcarii oraz uznano go za persona non grata na okres 5 lat[7]; w maju tego roku wraz ze swoją żoną opuścił Szwajcarię[3][6][5]. Prowadzone śledztwo w sprawie Syli zostało umorzone w listopadzie 2014 roku[8] przez Prokuraturę w Solurze, ponieważ nie udało się potwierdzić przedstawionych zarzutów[4][3].
W 2010 roku szwajcarski polityk Dick Marty poinformował w swoim raporcie, że Azem Syla podczas swojej działalności w UÇK wydawał rozkazy dokonywania zbrodni na ludności cywilnej[6]; mimo prowadzonego śledztwa, wyrok nigdy nie zapadł[3].
W 2016 roku został zatrzymany pod zarzutami m.in. prania brudnych pieniędzy, fałszowania dokumentów, uchylania się od płacenia podatków[3] oraz prowadzenia zorganizowanej grupy przestępczej na terenie Kosowa[4][8]. Miał prowadzić działającą od 2006 roku[3] 38-osobową grupę, która dokonywała wyłudzeń nieruchomości na łączną kwotę około 30 milionów euro[4][3].
Życie prywatne
Jest żonaty[2] i ma trójkę dzieci[3].
Deklaruje znajomość języka bośniackiego, serbskiego i niemieckiego[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Dr. Azem Syla. Permanent President of Honour of International Conference Business and Employment. institutiifinancaveikosoves.org, 2008-10-09. [dostęp 2010-10-29]. (ang.).
- ↑ a b c d e Azem Syla. assembly-kosova.org. [dostęp 2016-03-04]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Fiona Endres: Der Sozialhilfebezüger und das kriminelle Netzwerk im Kosovo. fionaendres.ch, 2016-10-31. (niem.).
- ↑ a b c d e Georg Häsler, Fiona Endres, Una Hajdari: Sozialhilfe als Startkapital für Kosovo-Mafia. srf.ch, 2017-06-07. (niem.).
- ↑ a b c 480'000 Franken für Kosovo-Politiker. blick.ch, 2014-11-11. [dostęp 2016-10-30]. (niem.).
- ↑ a b c Wird bald Anklage gegen Azem Syla erhoben?. solothurnerzeitung.ch, 2014-09-05. (niem.).
- ↑ a b c AKSO würde eine Wiederaufnahme des Verfahrens gegen Azem Syla begrüssen. solothurnerzeitung.ch, 2016-12-17. (niem.).
- ↑ a b Azem Syla kommt im Kosovo vor Gericht – Fall könnte wieder aufgenommen werden. solothurnerzeitung.ch, 2017-04-05. (niem.).