Białobożnica
Fasada kościoła we wsi | |||
| |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | czortkowski | ||
Hromada | Białobożnica | ||
Powierzchnia | 3,00 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy | +380 3552 | ||
Kod pocztowy | 48530 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°02′N 25°40′E/49,033333 25,666667 | |||
| |||
|
Białobożnica (ukr. Білобожниця, Biłobożnycia) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Białobożnica. Siedziba hromadzie Białobożnica. Liczy ponad 2000 mieszkańców. Droga terytorialna T 2001 przechodzi przez wieś.
Znajduje się tu stacja kolejowa Białobożnica, położona na linii dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej.
Historia
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Białobożnica w powiecie czortkowskim w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczyła 1296 mieszkańców[2].
Przed 1939 w Białobożnicy istniał Dom Ludowy, a obok niego wspinalnia strażacka[3].
W grudniu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 6 Polaków[4].
Po wojnie włączona w struktury ZSRR.
Ludzie
- Michał Borysiekiewicz – lekarz okulista, pedagog.
- Taras Seńkiw – duchowny greckokatolicki, eparcha stryjski.
- Kazimierz Pierzchała (zm. 1898) – dr medycyny, lekarz okręgowy[5]
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. T. XV: Województwo Tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Białobożnica. „Wschód”. Nr 72, s. 2, 20 stycznia 1938.
- ↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 184, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ Kronika. Zmarli. „Kurjer Lwowski”. 123, s. 4, 4 maja 1898.
Linki zewnętrzne
- 1.) Białobożnica, wś, pow. czortkowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 187 .
- p
- d
- e
- Siedziba hromady: Białobożnica
Wsie |
|
---|
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu: Czortków
Przynależność wojewódzka |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920–1934 →) | |||||
Miasteczka (1920–1934) |
| ||||
Gminy miejskie (1920–1939 →) |
| ||||
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–1939 →) |
| ||||
Gminy (← 1941–1944 →) |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.