Cyklaminian sodu

Cyklaminian sodu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
N-cykloheksylosulfaminian sodu
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

Natrii cyclamas

inne

E952

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H12NNaO3S

Masa molowa

201,22 g/mol

Wygląd

biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy, bez zapachu lub o bardzo słabym zapachu[1][2]

Identyfikacja
Numer CAS

139-05-9

PubChem

23665706

SMILES
C1CCC(CC1)NS(=O)(=O)[O-].[Na+]
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
186 g/l (20 °C)[3]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: trudno[2]
Temperatura rozkładu

265 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-09-04]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS

GV6950000

Dawka śmiertelna

LD50 15,25 g/kg (szczur, doustnie)[3]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Cyklaminian sodu, E952 – organiczny związek chemiczny z grupy cyklaminianów, sól kwasu cyklaminowego i sodu. Jest sztuczną substancją słodzącą 30 razy słodszą od sacharozy (cukru spożywczego)[4].

Związek ten został odkryty w 1937 roku przez doktoranta Uniwersytetu Illinois, Michaela Svedę. Podczas pracy w laboratorium nad syntezą preparatu przeciwgorączkowego odłożył na blat stołu papierosa, a gdy podniósł go z powrotem do ust, poczuł słodki smak[5].

Cyklaminian jest substancją zabronioną w Stanach Zjednoczonych od 1969 roku, kiedy to opublikowano raporty o możliwości wywoływania przez niego uszkodzeń wątroby, raka pęcherza moczowego i deformacji płodu[6].

Przypisy

  1. ↑ a b Sodium cyclamate, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 23665706 [dostęp 2023-09-04]  (ang.).
  2. ↑ a b Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
  3. ↑ a b ''N''-Cykloheksylosulfaminian sodu, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 71440 [dostęp 2023-09-04] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. ↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 82, ISBN 83-7183-240-0 .
  5. ↑ LeslieL. Kaufman LeslieL., Michael Sveda, the Inventor Of Cyclamates, Dies at 87, „The New York Times”, 21 sierpnia 1999 [dostęp 2023-09-04]  (ang.).
  6. ↑ Center for Science in the Public Interest: Chemical Cuisine. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):