Daktylowiec kanaryjski

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

arekowce

Rodzina

arekowate

Rodzaj

daktylowiec

Gatunek

daktylowiec kanaryjski

Nazwa systematyczna

Phoenix canariensis hort. ex Chabaud
La Provence Agric. 19:293-297, figs. 66-68. 1882

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[3]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Daktylowiec kanaryjski (Phoenix canariensis hort. ex Chabaud) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (palm), pochodzący z zachodniego wybrzeża Afryki, najprawdopodobniej z Wysp Kanaryjskich^[4]. Nazywana jest palmą królewską.

Morfologia

Pień: Brązowy, zwężający się ku górze, zakończony u góry dużym zielonym pióropuszem liści. Osiąga wysokość do 25 m (zwykle 20 m).
Liście: Około 80–120 ułożonych w pióropusz. Są pierzaste i dochodzą do 6 m długości.
Kwiaty: Palma ta jest rośliną dwupienną, wiatropylną.

Zastosowanie

Ze względu na atrakcyjny wygląd daktylowiec kanaryjski jest często uprawiany w cieplejszych, na ogół subtropikalnych regionach świata, szczególnie w klimacie śródziemnomorskim. Roślina ta występuje od południowej Wielkiej Brytanii na wyspie Tresco aż po południe Chile. Bardzo popularna jest w całej południowej Europie, a także w cieplejszych regionach USA, Australii, Nowej Zelandii, południowej Afryce, Chile i Argentynie.
W Polsce ze względu na klimat uprawiana jest w oranżeriach lub w pojemnikach jako roślina pokojowa.

Uprawa

Palmę rozmnaża się przez nasiona, które po wysadzeniu w ciągu od 3 tygodni do 6 miesięcy kiełkują. Na plantacjach sadzi się ją w proporcjach 3–5 osobników męskich na 100 żeńskich. Po tym czasie palma rośnie niewiarygodnie szybko, w ciągu 6 miesięcy osiąga ok. 1 metra, potem bardzo mocno zwalnia wzrost w górę, lecz rośnie dość szybko w boki. Uprawa tej rośliny możliwa jest w miejscach, gdzie temperatura nigdy nie spada poniżej -10/-12 °C. W przypadku dłużej utrzymującej się ujemnej temperatury konieczna może być dodatkowa ochrona przed zimnem. Palma ta charakteryzuje się dużą odpornością na suszę.

Inwazyjność

W Kalifornii, Australii i Nowej Zelandii daktylowiec kanaryjski okazał się rośliną inwazyjną. W Nowej Zelandii zaadaptował się w wielu środowiskach, między innymi w gęstych lasach deszczowych. Radzi sobie również w namorzynach, gdyż toleruje sól. Nasiona roznoszone są przez ptaki, a we wczesnym stadium rozwoju odróżnienie daktylowca kanaryjskiego od innych, miejscowych gatunków jest trudne.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
↑ Phoenix canariensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].

Bibliografia

Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Daktylowiec kanaryjski. [dostęp 2010-02-17].