Datowanie ultradźwiękowe kości

Datowanie ultradźwiękowe kości – metoda datowania bezwzględnego, stosowana od lat sześćdziesiątych XX wieku. Cechą charakterystyczną tej metody jest to, że nie niszczy ona próbek. Można ją stosować przy datowaniu kości. Datowanie polega na analizie szybkości rozchodzenia się fal. Im ultradźwięki rozchodzą się wolniej tym kości są starsze, ponieważ bardziej zaawansowany jest proces ich mineralizacji.

Bibliografia

  • DorotaD. Ławecka DorotaD., Wstęp do archeologii, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003 .
  • ColinC. Renfrew ColinC., PaulP. Bahn PaulP., Archeologia. Teorie, metody, praktyka, Warszawa: Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2002 .