Dialekty judeo-romańskie

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dialekty judeo-romańskie – dialekty lub języki, którymi posługują lub posługiwali się Żydzi wywodzący się z krajów romańskich - przede wszystkim Żydzi sefardyjscy wywodzący się z Półwyspu Iberyjskiego, ale także Żydzi włoscy i francuscy. Powstały one na bazie romańskiej z dodatkiem elementów hebrajskich i aramejskich. Najstarsze zabytki literatury w tych dialektach, zapisywane alfabetem hebrajskim pochodzą z XI wieku.

Poza językiem ladino (judeohiszpańskim) dialekty judeo-romańskie są etnolektami wymarłymi lub na krawędzi wymarcia.

Najważniejsze języki judeo-romańskie to: