Dolny Śląsk (prowincja)
| 1919–1938 1941–1945 | |||||
| |||||
 | |||||
| Stolica | Wrocław | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Typ państwa | Prowincja pruska | ||||
| Powierzchnia • całkowita |
| ||||
| Liczba ludności (1933) • całkowita • gęstość zaludnienia |
| ||||
Prowincja Dolny Śląsk (niem. Provinz Niederschlesien) – prowincja pruska utworzona uchwałą sejmu pruskiego z 14 października 1919 roku z zachodniej części prowincji śląskiej, ze stolicą we Wrocławiu. Dopiero 25 lipca weszła w życie ustawa wykonawcza.
Oprócz ziem śląskich obejmowała także część Łużyc i ziemię kłodzką. Dzieliła się na dwie rejencje: wrocławską i legnicką. 21 III 1938 połączona z prowincją Górny Śląsk, od 1941 znowu oddzielna prowincja.
Jej powierzchnia wynosiła 26 615 km². W 1925 zamieszkiwało ją 3,126 mln ludzi[2].
Zobacz też
Przypisy
- p
- d
- e
Prowincje pruskie 1815–1939
| 1815 |
|
|---|---|
| 1822–1850 |
|
| 1867 |
|
| 1919–1920 |
|
| 1922 |
