Elisabeta Polihroniade

Elisabeta Polihroniade

Elisabeta Polihroniade, Lucerna 1982
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1935 Bukareszt
Data śmierci	23 stycznia 2016
Obywatelstwo	Rumunia
Tytuł szachowy	arcymistrzyni (1982)
Strona internetowa

Elisabeta Polihroniade (z domu Ionescu, ur. 24 kwietnia 1935 w Bukareszcie, zm. 23 stycznia 2016) – rumuńska szachistka, dziennikarka i sędzia klasy międzynarodowej, arcymistrzyni od 1982 roku.

Kariera szachowa

W latach 60. i 70. XX wieku należała do grona najlepszych szachistek rumuńskich. Jest multimedalistką indywidualnych mistrzostw swojego kraju: złote medale zdobyła siedmiokrotnie (1966, 1970, 1971, 1972, 1975, 1976, 1977), srebrne - dziewięciokrotnie natomiast brązowe - dwukrotnie^[1]. Pomiędzy 1966 a 1988 dziesięciokrotnie wystąpiła na szachowych olimpiadach (w tym 5 razy na I szachownicy), zdobywając 9 medali: 6 wraz z drużyną (srebrne - 1966, 1972, 1974, 1982; brązowe - 1984, 1986) oraz 3 indywidualnie (złote - 1966, 1982, srebrny - 1984)^[2].

Największy indywidualny sukces osiągnęła w roku 1961, zajmując X miejsce w turnieju pretendentek we Vrnjackiej Banji^[3] (wynik ten odpowiadał wówczas jedenastej pozycji na świecie). W późniejszych latach trzykrotnie brała udział w turniejach międzystrefowych, najlepszy wynik osiągając w Rio de Janeiro w roku 1979, gdzie podzieliła wraz z Giselą Fischdick IV miejsce^[4], z którą - po rezygnacji z udziału w tym cyklu rozgrywek Ałły Kusznir - rozegrała dodatkowy mecz o prawo do dalszej rywalizacji o awans do meczów pretendentek (spotkanie zakończyło się wynikiem 3 - 3, ale do dalszego etapu awansowała Fischdick z powodu lepszej punktacji dodatkowej w turnieju międzystrefowym)^[5].

Wielokrotnie brała udział w turniejach międzynarodowych, sukcesy odnosząc m.in. w Sinai (1960, turniej strefowy, II m.), Budapeszcie (1969, dz. II m.), Sofii (1969, dz. I m.), Vrnjackiej Banji (1970, turniej strefowy, dz. I m. i 1971, dz. I m.), Braszowie (1972, III m.), Wijk aan Zee (1973, turniej strefowy, dz. I m.), Timișoarze (1973, II m.) oraz w Zalaegerszeg (1979, turniej strefowy, dz. II m.).

Znaczne sukcesy osiągnęła również w rozgrywkach w szachach korespondencyjnych, m.in. w roku 1977 zajęła IV miejsce w II finale indywidualnych mistrzostw świata kobiet^[6].

Była wydawcą i redaktorem naczelnym czasopisma Gambit. W latach 1976–1989 prowadziła cotygodniowy program szachowy w rumuńskiej telewizji. Od roku 1986 posiada również uprawnienia sędziego międzynarodowego, sędziowała m.in. mecz pomiędzy Anatolijem Karpowem i Andreiem Istrățescu (Bukareszt 2005).

Publikacje

• Meciul secolului, Fischer-Spasski (1974, wraz z Constantinem Ștefaniu)
• Olimpiadele în alb și negru (1976)
• Campionii de șah ai lumii (1980)
• Primii pași în șah (1982, wraz z Tiberiu Rădulescu)
• Șahul pentru toți (1984)
• 64 premii de frumusețe în șah (1990)

Przypisy

Bibliografia

• ChessBase Megabase 2008
• W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", Warszawa 1987, str. 927-928*

Linki zewnętrzne

• Elisabeta Polihroniade – wybrane partie szachowe (ang.)