Erhu

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji: Nadać bardziej encyklopedyczną formę i sensowniej ująć temat. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Erhu (chiń. 二胡; pinyin èrhú) – chiński instrument smyczkowy, powstały w VII wieku. W owym czasie popularny był głównie wśród mniejszości narodowych w północno-zachodniej części Chin. Erhu posiada dwie struny i należy do rodziny huqin (chiń. 胡琴; pinyin húqín). Barwa dźwięku jest zbliżona do ludzkiego głosu, zaś skala instrumentu wynosi do 3 oktaw. Erhu również nazywane jest „chińskimi skrzypcami”. Jego rola podobna jest do partii skrzypiec w orkiestrze klasycznej.

Erhu często używano jako instrumentu akompaniującego w operze.

Po 1949 roku rozwijała się bardzo szybko sztuka gry na instrumencie oraz jego techniczne ulepszanie.

Erhu jest głównym instrumentem w chińskiej ludowej orkiestrze dętej i smyczkowej. Na Erhu można grać zarówno utwory solowe, jak też używać jej jako instrumentu akompaniującego.

Jest bardzo popularny wśród ludności Chin.

Zobacz też

• sihu

Linki zewnętrzne

• Prezentacja wideo

Zobacz multimedia związane z tematem: Erhu