François-Xavier Ortoli
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 16 lutego 1925 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 30 listopada 2007 | ||
| Przewodniczący Komisji Europejskiej | |||
| Okres | od stycznia 1973 | ||
| Poprzednik | Sicco Mansholt | ||
| Następca | Roy Jenkins | ||
| |||
François-Xavier Ortoli (ur. 16 lutego 1925 w Ajaccio, zm. 30 listopada 2007 w Paryżu[1]) – francuski polityk i urzędnik państwowy, minister, członek Komisji Europejskiej i jej przewodniczący w latach 1973–1977.
Życiorys
Syn urzędnika kolonialnego[2]. Studiował prawo w Hanoi, następnie ukończył École nationale d’administration w Paryżu. W 1948 uzyskał kwalifikacje inspektora finansów. Pracował w administracji publicznej, m.in. w gabinetach ministrów informacji i gospodarki. Kierował też departamentem polityki handlowej w resorcie gospodarki. W 1958 został dyrektorem generalnym w dyrekcji rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, a w 1961 sekretarzem generalnym międzyresortowego komitetu ds. EWG[1][2]. W latach 1962–1966 pełnił funkcję dyrektora gabinetu premiera Georges’a Pompidou, a od 1966 do 1967 był głównym komisarzem ds. planowania[1].
Związany z Unią Demokratów na rzecz Republiki, z jej ramienia w 1968 wykonywał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego[3]. W latach 1969–1975 był radnym departamentu Nord[1]. W latach 1968–1972 wchodził w skład rządów, którymi kierowali kolejno Georges Pompidou, Maurice Couve de Murville i Jacques Chaban-Delmas. Sprawował urzędy ministra zaopatrzenia i mieszkalnictwa (1967–1968), ministra edukacji (1968), gospodarki i finansów (1968–1969) oraz ministra rozwoju przemysłu i nauki (1969–1972)[1].
Od stycznia 1973 do stycznia 1977 był przewodniczącym Komisji Europejskiej (wówczas funkcjonującej jako Komisja Wspólnot Europejskich). Później do stycznia 1985 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego komisji Roya Jenkinsa i Gastona Thorna. W latach 1984–1990 zajmował stanowisko prezesa koncernu petrochemicznego Compagnie française des pétroles[1][4].
Odznaczenia
- Legia Honorowa II klasy (2000)[5]
- Order Narodowy Zasługi II klasy (1995)[6]
Przypisy
- ↑ a b c d e f François-Xavier Ortoli [online], economie.gouv.fr [dostęp 2023-06-10] (fr.).
- ↑ a b François-Xavier Ortoli [online], munzinger.de [dostęp 2023-06-10] (niem.).
- ↑ François Ortoli [online], assemblee-nationale.fr [dostęp 2023-06-10] (fr.).
- ↑ Biographie: François-Xavier Ortoli (1925–2007) [online], touteleurope.eu, 15 września 2013 [dostęp 2023-06-10] (fr.).
- ↑ Décret du 30 décembre 2000 portant élévation aux dignités de grand'croix et grand officier [online], legifrance.gouv.fr, 2 stycznia 2001 [dostęp 2023-06-10] (fr.).
- ↑ Décret du 21 novembre 1995 portant élévation à la dignité de grand'croix et de grand officier [online], legifrance.gouv.fr, 22 listopada 1995 [dostęp 2023-06-10] (fr.).
- p
- d
- e
| Przewodniczący Wysokiej Władzy Wspólnoty Węgla i Stali |
|
|---|---|
| Przewodniczący Komisji Wspólnoty Energii Atomowej |
|
| Przewodniczący Komisji Wspólnoty Gospodarczej |
|
| Przewodniczący Komisji Wspólnot |
|
| Przewodniczący Komisji |
|
- p
- d
- e
Czwarty rząd Georges’a Pompidou (1967–1968)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
Rząd Maurice’a Couve de Murville’a (1968–1969)
| W dniu powstania |
|
|---|
- p
- d
- e
Rząd Jacques’a Chaban-Delmasa (1969–1972)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- p
- d
- e
Komisja François-Xaviera Ortolego (1973–1977)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie |
- p
- d
- e
Komisja Roya Jenkinsa (1977–1981)
|
- p
- d
- e
Komisja Gastona Thorna (1981–1985)
| W momencie zaprzysiężenia | |
|---|---|
| W późniejszym terminie |
|
- p
- d
- e
|
