Gustaw Szulc

Gustaw Szulc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1884
Buraków

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1941
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Gustawa Szulca na cmentarzu Powązkowskim

Gustaw Adolf Szulc (ur. 15 lipca 1884 w Burakowie, zm. 8 kwietnia 1941 w Warszawie) – polski profesor medycyny i zawodowy oficer.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Ferdynanda i Marcjanny z Nowakowskich. W 1904 ukończył II Rządowe Gimnazjum Filologiczne w Warszawie. W 1905 za udział w akcji strajkowej został wydalony z Uniwersytetu Warszawskiego. Później podjął studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, które ukończył w 1911. W tym samym roku na uniwersytecie w Kazaniu uzyskał dyplom lekarza. Uczeń Odo Bujwida. Podczas I wojny światowej był starszym lekarzem oddziału Polskiego Komitetu Pomocy Sanitarnej. Od 15 lipca 1920 służył w Wojsku Polskim, od 1934 pułkownik-lekarz rezerwy[1].

Był specjalistą w dziedzinie medycyny wojskowej i sportowej, pionierem higieny żywienia w Polsce, dyrektorem Państwowego Zakładu Higieny w latach 1932–1939[2], twórcą i pierwszym przewodniczącym zarządu (1937) Stowarzyszenia Lekarzy Sportowych[3]. Należał do wielu organizacji lekarskich, naukowych i społecznych, m.in. był członkiem Rady Naukowej Wychowania Fizycznego, Naczelnej Rady Zdrowia, zarządu Polskiego Towarzystwa Higienicznego, przewodniczącym Polskiego Komitetu do Walki z Narkomanią, wiceprzewodniczącym Towarzystwa Eugenicznego, wiceprzewodniczącym Towarzystwa Trzeźwości, przewodniczącym sekcji w Towarzystwie Przyjaciół Huculszczyzny[1].

W latach 1929–1931, wspólnie z Włodzimierzem Missiuro, redagował kwartalnik „Przegląd Sportowo-Lekarski” (czasopismo poświęcone fizjologii, patologii i higienie sportu, wychowania fizycznego i pracy)[4]. Redagował także „Lekarza Wojskowego” oraz w latach 1927–1934 kwartalnik „Przegląd Fizjologii Ruchu”[1].

15 września 1906 ożenił się z Haliną Gelinek (1889–1971)[1][5].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 40-3-25,26)[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 726. [dostęp 2024-05-28].
  2. OKNA PAMIĘCI” – SYLWETKI PRACOWNIKÓW PZH [online] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-28] .
  3. PTMS - Historia [online], PTMS - Historia [dostęp 2024-05-28]  (pol.).
  4. EugeniuszE. Piasecki EugeniuszE., Cele wychowania fizycznego, „Przegląd Sportowo-Lekarski 1929.07/12 R.1 Nr 3/4”, 12 lipca 1929 [dostęp 2024-05-28] .
  5. a b Cmentarz Stare Powązki: RASIEWICZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26] .
  6. M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi w służbie państwowej”.

Bibliografia

  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 726. [dostęp 2020-06-26].

Linki zewnętrzne

  • Publikacje Gustawa Szulca w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
  • ISNI: 0000000071987966
  • VIAF: 102222288
  • PLWABN: 9810652597405606
  • NUKAT: n2007078670
  • WorldCat: viaf-102222288