Hansa-Brandenburg W.29
| Ten artykuł należy dopracować: wyjaśnić gargantuiczną różnicę w liczbie wyprodukowanych egzemplarzy podawanej tutaj (ponad 660) i w innych wersjach językowych Wikipedii (np. angielskiej i niemieckiej – 78), przypisy. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Dane podstawowe | |||
Państwo | Cesarstwo Niemieckie | ||
---|---|---|---|
Producent | Hansa-Brandenburg(inne języki) | ||
Typ | wodnosamolot myśliwski | ||
Konstrukcja | dolnopłat pływakowy | ||
Załoga | 2 osoby | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1918 | ||
Lata produkcji | 1918 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Benz Bz.III | ||
Moc | 112 kW (150 KM) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 13,5 m | ||
Długość | 9,36 m | ||
Wysokość | 3 m | ||
Powierzchnia nośna | 32,2 m² | ||
Masa | |||
Własna | 1000 kg | ||
Startowa | 1494 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 175 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 13 min na 2000 m | ||
Długotrwałość lotu | 4 godz. | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 lub 2 stałe karabiny maszynowe Spandau lMG 08 lub LMG 08/15 (7,92 mm) i 1 ruchomy Parabellum (7,92 mm) | |||
Użytkownicy | |||
Cesarstwo Niemieckie, Austro-Węgry, Dania, Finlandia, Japonia, Norwegia | |||
Rzuty | |||
|
Hansa-Brandenburg W.29 (W.33) – niemiecki wodnosamolot myśliwski z okresu I wojny światowej.
Historia
Oblatany wiosną 1918 roku wodnosamolot myśliwski Hansa-Brandenburg W.29 był następcą samolotu Hansa-Brandenburg W.12, który w roku 1918 był już przestarzały. Konstruktorem samolotu był Ernst Heinkel. W porównaniu do poprzednika bez zmian pozostawiono kadłub, pływaki i usterzenie, zmieniono natomiast układ skrzydeł z dwupłata na jednopłat, powiększając rozpiętość i cięciwę płata. Tuż przed zakończeniem wojny powstała nieco powiększona wersja W.29 nazwana W.33, która otrzymała też mocniejszy silnik Maybach Mb.IVa o mocy 180 kW (245 KM) lub Maybach Mb.IVb o mocy 190 kW (260 KM). Ogółem wyprodukowano ok. 190 egzemplarzy obu wersji.
Produkcja licencyjna
Wodnosamoloty W.29 (W.33) okazały się na tyle dobrymi maszynami, że liczne kraje podjęły ich produkcję licencyjną:
- Austro-Węgry rozpoczęły produkcję w zakładach UFAG w Budapeszcie, budując do zakończenia wojny zaledwie kilka sztuk;
- Norwegia po zakupieniu po wojnie 3 egzemplarzy samolotu uruchomiły produkcję zbliżonego do W.29 samolotu FF8 Make II (wykonano 7 sztuk), a następnie już na licencji wyprodukowano 28 sztuk samolotów W.33;
- Dania zbudowała 15 sztuk samolotów HM-1 – kopii W.29;
- w Finlandii wyprodukowano na licencji 122 sztuki W.33 pod oznaczeniem A.22, z mocniejszymi silnikami Fiat A12bis o mocy 220 kW (300 KM) – część maszyn wyposażono w narty zamiast pływaków;
- Japonia, która otrzymała jeden zdobyczny W.29, podjęła produkcję kopii tego wodnosamolotu z silnikiem Hispano-Suiza, budując aż 310 maszyn.
Opis konstrukcji
Był to dwumiejscowy dolnopłat konstrukcji drewnianej. Kadłub pokryty był sklejką i miał wielką powierzchnię boczną, która rekompensowała brak statecznika pionowego. Skrzydła dwudźwigarowe, o grubym profilu i wzniosie 4,5°. Usterzenie wolnonośne, stery z rurek stalowych, stateczniki z drewna. Pływaki drewniane pokryte sklejką. Uzbrojenie: 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe lMG08 lub lMG 08/15 Spandau 7,92 mm[1] (w pierwszych 40 egzemplarzach 1 km) umieszczone po obu stronach silnika z zapasem 500 naboi na km oraz ruchomy karabin maszynowy obserwatora Parabellum lMG14 7,92 mm z polem ostrzału 360°.
Przypisy
- ↑ Harry Woodman, Spandau guns, seria Windsock Mini Datafile nr 10, Berkhamsted: Albatros Publications, 1997, s. 4.
Bibliografia
- Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
- Michael Sharpe: Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty. Warszawa: Bellona, 2001. ISBN 83-11-09273-7.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka samolotu Hansa-Brandenburg W.29 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).
- p
- d
- e