Iddingsyt
 Próbka perydotytu; przykład przekształcania oliwinu (zielony) w iddingsyt (brązowy) w procesie wietrzenia chemicznego. | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny | MgO·Fe2O3·3SiO2·4H2O[1] |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | 3,0 |
| Układ krystalograficzny | |
| Gęstość minerału | 2,50-2,84 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa | rdzawa, czerwonobrunatna, czasami zielonawa |
Iddingsyt – minerał należący do gromady krzemianów.
Nazwa minerału pochodzi od nazwiska amerykańskiego petrologa Josepha Paxson Iddingsa (1857–1920)[2].
Właściwości
Występuje w skupieniach blaszkowych, płytkowych. Jest izotropowy optycznie, a pod mikroskopem w płytkach cienkich wykazuje ściemnianie proste[3] oraz pleochroizm. Jest silnie dwójłomny. Jest żelazową odmianą antygorytu, tworzącą pseudomorfozy po oliwinie. Forma przejściowa oliwinu do tlenków i wodorotlenków żelaza (hematytu i goethytu) wymieszanych z minerałami ilastymi.
- Przekrój skały zawierającej iddingsyt (kolor brązowy) na obrazach z mikroskopu polaryzacyjnego
-
przy zastosowaniu jednego pryzmatu Nicola -
przy zastosowaniu dwóch skrzyżowanych pryzmatów Nicola
Występowanie
Występuje w paleo-bazaltach (melafirach), w skałach zasadowych (wulkanitach): bazaltach, bazanitach, limburgitach.
W Polsce znany jest z melafirów okolic Krzeszowic, Alwerni oraz z bazaltów dolnośląskich.
Przypisy
Bibliografia
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
