Język tonga (polinezyjski) : Alfabet tonga, Gramatyka, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Język tonga (polinezyjski)

Ten artykuł dotyczy języka z rodziny polinezyjskiej. Zobacz też: język tonga – ujednoznacznienie.

faka-Tonga

Obszar

Tonga, także Samoa Amerykańskie, Fidżi, Nowa Zelandia, Vanuatu, USA

Liczba mówiących

188 tys.^[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

Status oficjalny

język urzędowy

Tonga

Ethnologue

1 narodowy↗

Kody języka

ISO 639-1

ISO 639-2

ton

ISO 639-3

ton

IETF

Glottolog

tong1325

Ethnologue

ton

GOST 7.75–97

тон 686

WALS

tng

W Wikipedii

Zobacz też: język, języki świata
	Wikipedia w języku tongańskim
	Słownik języka tongańskiego w Wikisłowniku

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tonga (także: tongański, tongijski; faka-Tonga) – język z grupy polinezyjskiej języków austronezyjskich używany na Wyspach Tonga. Jest to jeden z dwóch języków urzędowych Tonga (drugim z nich jest język angielski)^[1]. Posługuje się nim 188 tys. osób^[1].

Jest blisko spokrewniony z językiem niue, z którym tworzy podgrupę tongańską języków polinezyjskich.

Najbardziej znaną pożyczką językową z języka tongijskiego jest słowo „tabu”, rozpowszechnione przez literaturę antropologiczną.

Alfabet tonga


Litera	a	e	f	h	i	k	l	m	n	ng	o	p	s	t	u	v	‘(fakau‘a zwarcie krtaniowe)
Wymowa	/a /	/e /	/f /	/h /	/i /	/k /	/l /	/m /	/n /	/ŋ /	/o /	/p /	/s /	/t /	/u /	/v /	/ʔ /

Gramatyka

W języku tonga występuje typowy dla języków polinezyjskich szyk VSO (orzeczenie-podmiot-dopełnienie).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Tongan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).