Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Wilejce

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego
w Wilejce
Касцёл Узвіжання Святога Крыжа у Вілейцы
612Г000105
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Wilejka

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Wilejce

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1906

Data zakończenia budowy

1913

Data poświęcenia

1931

Data zamknięcia

1939

Data odbudowy

1922-1928

Data reaktywacji

1990

Dane świątyni
Styl

neogotyk, elementy w stylu neoromańskim

Architekt

August Klein

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież
• wysokość wież


1
50 m

Liczba naw

3

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętegow Wilejce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Podwyższenia Krzyża Świętegow Wilejce”
Ziemia54°29′20″N 26°54′55″E/54,488889 26,915278
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Wilejcekościół parafialny w Wilejce na Białorusi.

Historia

Budowę kościoła rozpoczęto w 1906 r. po wydaniu przez cara Mikołaja II Manifestu październikowego o wolności wyznania. Kościół zaprojektował architekt August Klein, autor projektu kościoła w Ilii. 20 lipca 1907 r. wmurowano kamień węgielny[1]. Wśród ofiarodawców był Aleksander Lubański z Lubania. W 1909 r. przewodniczącym komitetu budowy kościoła był ks. Jan Jankiewicz, a kierownikiem budowy został inż. Filipowicz-Dubowski[1].

Budowę zakończono w 1913 r. Budynek ucierpiał od ostrzału artylerii w czasie I wojny światowej, lecz został wyremontowany w latach 1922-1928. W 1931 r. świątynię konsekrował arcybiskup wileński Romuald Jałbrzykowski.

Po II wojnie światowej kościół został zamknięty i zamieniony w magazyn. W 1979 r. rozpoczęto restaurację pod kierunkiem architekt L. Pawłowej[1]. W latach 80. XX w. świątyni nadano status pomnika architektury, a po odrestaurowaniu w 1988 r. umieszczono w niej salę wystawową im. Nikodema Siliwanowicza, malarza pochodzącego spod Mołodeczna.

W 1990 r. kościół został zwrócony wiernym[2]. Podczas restauracji prezbiterium ozdobiono neogotyckim ołtarzem głównym, w którym umieszczono kopię obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej, przechowywaną podczas zamknięcia świątyni przez ks. Stanisława Żuka[1]. W lewym skrzydle transeptu umiejscowiono nowy neobarokowy ołtarz Matki Bożej. Na 50-metrowej wieży kościelnej - dzwonnicy w 2005 r. umieszczono krzyż, a w 2006 r. zamontowano elektroniczne dzwony. Krzyż i dzwony poświęcił biskup Antoni Dziemianko[1].

Architektura

Kościół zbudowano z żółtej cegły na podmurowaniu z kamiennych bloków. Stanowi pomnik architektury neogotyckiej z elementami neoromańskimi. Jest to trzynawowa bazylika z transeptem i wysoką wieżą z południowej strony babińca. Wnętrze ozdobiono arabeskowymi malowidłami.

  • Galeria
  • Projekt kościoła z 1905 roku
    Projekt kościoła z 1905 roku
  • Wmurowanie kamienia węgielnego w 1907 roku, na zdjęciu widoczny Aleksander Jan Lubański
    Wmurowanie kamienia węgielnego w 1907 roku, na zdjęciu widoczny Aleksander Jan Lubański
  • Kościół w dwudziestoleciu międzywojennym
    Kościół w dwudziestoleciu międzywojennym

Przypisy

  1. a b c d e Адмін, Гісторыя парафіі [online], vilejka-kasciol.by [dostęp 2020-04-18]  (ros.).
  2. Wilejka - miasto Mińskiego obwodu Białorusi. Kościół, Cerkiew. Atrakcje i Zabytki, Podróż i Turystyka, Pomniki architektury. [online], vedaj.by [dostęp 2020-01-06]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Wilejce na stronie catholic.by
  • Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Wilejce na stronie internetowej radzima.org

Zobacz też