Kocz (powóz)

Kocz (węg. kocsi, tzn. pochodzący z Kocs – miejscowości nad Rabą) – pierwszy pojazd resorowany^[1], czterokołowy, dwuosiowy, pochodzący z Węgier. Znany od XVI wieku, po kolejnych przemianach popularny do XIX wieku. Produkowany także w Polsce. Jako lekki półkryty lub kryty pojazd wyparł wcześniejsze karety. Resorowanie początkowo wykonane było przez zawieszenie skrzyni na skórzanych pasach lub łańcuchach.

W XIX w. koczami nazywano niekiedy powozy.