Krisztián Pars (ur. 18 lutego 1982 w Körmend[1]) – węgierski lekkoatleta, młociarz.
Pierwszy międzynarodowy sukces węgierski sportowiec odniósł w 1999 kiedy to został mistrzem świata juniorów młodszych. Dwa lata później zdobył złoty medal i tytuł mistrza Europy juniorów. W 2003 roku w Bydgoszczy wygrał młodzieżowy czempionat Starego Kontynentu. W pierwszym występie na igrzyskach olimpijskich (2004) zajął czwarte miejsce (po dyskwalifikacji Iwana Cichana). Szósty zawodnik mistrzostw świata w Helsinkach w roku 2005. W swoim debiucie w mistrzostwach Europy w 2006 był piąty. Rok później uplasował się na piątym miejscu mistrzostw globu. W konkursie rzutu młotem na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008) Pars zajął czwarte miejsce, po dyskwalifikacji za doping dwóch białoruskich medalistów to jemu przyznano srebrny medal. W 2010 Sportowy Sąd Arbitrażowy z siedzibą w Lozannie uznał testy antydopingowe za nieważne, ponieważ laboratorium w Pekinie nie spełniało międzynarodowych standardów[2] i Węgier powrócił na czwarte miejsce. W trzecim występie na mistrzostwach globu (Berlin 2009) był czwarty, a rok później wywalczył brązowy medal mistrzostw Europy. Wicemistrz świata z Daegu (2011) i Moskwy (2013). W czerwcu 2012 został mistrzem Europy, a miesiąc później zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Londynie. W 2013 został wicemistrzem świata.
Reprezentant kraju w pucharze Europy w rzutach lekkoatletycznych, pucharze Europy oraz drużynowym czempionacie Starego Kontynentu.
Rekord życiowy: 82,69 (16 sierpnia 2014, Zurych). Pars jest aktualnym rekordzistą Węgier juniorów w rzucie młotem (81,34 w 2001). Wielokrotny medalista mistrzostw kraju w różnych kategoriach wiekowych.
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Lokata | Wynik |
1999 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych | Bydgoszcz | 1. miejsce | 74,76 |
2001 | Mistrzostwa Europy juniorów | Grosseto | 1. miejsce | 69,42 |
2003 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Bydgoszcz | 1. miejsce | 77,25 |
2004 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Marsa | 1. miejsce | 79,69 |
I liga pucharu Europy | Stambuł | 3. miejsce | 74,37 |
Igrzyska olimpijskie | Ateny | 4. miejsce | 78,73 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Szombathely | 2. miejsce | 79,17 |
2005 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Mersin | 5. miejsce | 75,45 |
I liga pucharu Europy | Gävle | 2. miejsce | 77,04 |
Mistrzostwa świata | Helsinki | 6. miejsce | 78,03 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Szombathely | 3. miejsce | 78,32 |
2006 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Tel Awiw-Jafa | 5. miejsce | 75,04 |
I liga pucharu Europy | Saloniki | 2. miejsce | 78,16 |
Mistrzostwa Europy | Göteborg | 5. miejsce | 78,34 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Stuttgart | 3. miejsce | 80,41 |
2007 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Jałta | 4. miejsce | 75,79 |
I liga pucharu Europy | Mediolan | 4. miejsce | 76,45 |
Mistrzostwa świata | Osaka | 5. miejsce | 80,93 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Stuttgart | 2. miejsce | 78,42 |
2008 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Split | 2. miejsce | 77,06 |
I liga pucharu Europy | Stambuł | 1. miejsce | 78,32 |
Igrzyska olimpijskie | Pekin | 4. miejsce | 80,96 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Stuttgart | 2. miejsce | 79,37 |
2009 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Teneryfa | 1. miejsce | 80,38 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy | Bergen | 1. miejsce | 77,78 |
Mistrzostwa świata | Berlin | 4. miejsce | 77,45 |
Światowy finał lekkoatletyczny IAAF | Saloniki | 3. miejsce | 77,49 |
2010 | I liga drużynowych mistrzostw Europy | Budapeszt | 1. miejsce | 77,83 |
Mistrzostwa Europy | Barcelona | 3. miejsce | 79,06 |
2011 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Sofia | 1. miejsce | 79,84 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy | Izmir | 1. miejsce | 80,14 |
Mistrzostwa świata | Daegu | 2. miejsce | 81,18 |
2012 | Mistrzostwa Europy | Helsinki | 1. miejsce | 79,72 |
Igrzyska olimpijskie | Londyn | 1. miejsce | 80,59 |
2013 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Castelló de la Plana | 1. miejsce | 77,24 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy | Dublin | 1. miejsce | 76,56 |
Mistrzostwa świata | Moskwa | 2. miejsce | 80,30 |
2014 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Leiria | 2. miejsce | 77.96 |
Mistrzostwa Europy | Zurych | 1. miejsce | 82,69 |
Puchar interkontynentalny | Marrakesz | 1. miejsce | 78,99 |
2015 | Zimowy puchar Europy w rzutach | Leiria | 1. miejsce | 79,24 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy | Stara Zagora | 1. miejsce | 77,27 |
Mistrzostwa świata | Pekin | 4. miejsce | 77,32 |
2016 | Puchar Europy w rzutach | Arad | 1. miejsce | 75,21 |
Igrzyska olimpisjkie | Rio de Janeiro | 7. miejsce | 75,28 |
2017 | Mistrzostwa świata | Londyn | el. – 14. miejsce | 74,08 |
2019 | Mistrzostwa świata | Doha | el. – 22. miejsce | 73,05 |
2021 | Puchar Europy w rzutach | Split | 13. miejsce | 71,80 |
2022 | Mistrzostwa Europy | Monachium | el. – | NM |
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Węgierskiego Orderu Zasługi (odmiana cywilna) (2012)
- Krzyż Kawalerski Węgierskiego Orderu Zasługi (odmiana cywilna) ówcześnie Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (2008)
- Brązowy Węgierski Krzyż Zasługi (odmiana cywilna) ówcześnie Brązowy Krzyż Zasługi Republiki Węgierskiej (2004)
Przypisy
- ↑ Krisztián Pars Biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-03] (ang.).
- ↑ CAS przywrócił olimpijskie medale białoruskim młociarzom. SportoweFakty.pl. [dostęp 2010-06-10]. (pol.).
Bibliografia
- Krisztián Pars w bazie World Athletics (ang.).
- Krisztián Pars, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2017-02-05] (ang.).
Występ roku w rzucie młotem mężczyzn
Europejskie Igrzyska Juniorów | |
---|
Mistrzostwa Europy juniorów | |
---|