Kruk kusy

Kruk kusy
Corvus rhipidurus[1]
Hartert, 1918
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Corvus

Gatunek

kruk kusy

Podgatunki
  • C. r. stanleyi Roselaar, 1993
  • C. r. rhipidurus Hartert, 1918
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

najmniejszej troski
Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Kruk kusy[3] (Corvus rhipidurus) – gatunek dużego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje na Bliskim Wschodzie (głównie na Półwyspie Arabskim), w Afryce Wschodniej oraz wyspowo w Afryce Środkowej i Zachodniej. Nie jest zagrożony.

Systematyka

Wyróżnia się dwa podgatunki C. rhipidurus[4][5]:

Morfologia

Wymiary i masa ciała

Ciało kruka kusego osiąga długość 46–47 cm i masę 512–734 g[4]. Rozpiętość skrzydeł mieści się w przedziale 102–120 cm[6]. Długość skrzydła przeciętnego osobnika to ok. 37,3–42,4 cm. Ogon dorasta do 15,4–17,2 cm. Skok mierzy 5,9–7,4 cm, a dziób 5,5–6,2 cm[7].

Wygląd zewnętrzny

Sylwetka kruka kusego w locie jest opisywana jako przypominająca ciało nietoperza[7].

Dymorfizm płciowy nieznaczny; samce są na ogół większe od samic. Upierzenie w całości czarne, z fioletowoniebieskim, nieco oleistym połyskiem, który nie występuje u młodych osobników. Z czasem może zyskiwać brązowawe zabarwienie na głowie i szyi. Skrzydła widocznie szerokie, zwłaszcza u podstawy. Lotki pierwszorzędowe długie, o postrzępionych końcówkach, od spodu jaśniejsze niż spodnie pokrywy skrzydłowe. Mocny, relatywnie krótki i zakrzywiony dziób o czarnej barwie. Pióra przy dziobie nieco zaokrąglone, dobrze widoczne i zakrywające fragment górnej szczęki. Czubek głowy płaski. Tęczówki ciemnobrązowe. Nogi czarne. Stosunkowo krótki ogon o zaokrąglonej końcówce i klinowatym kształcie[7][8][4].

Biotop

Zamieszkuje zwłaszcza górskie pustynie. Spotykany także na niewysokich skałach i jałowych wzgórzach. Odwiedza wysypiska śmieci, oazy i tereny użytkowe[9].

Pożywienie i zachowanie

Wszystkożerny. Lubi szybować i wykonywać akrobacje. Widuje się go, jak chodzi z półotwartym dziobem[9].

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kruk kusy klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity w większości zasięgu występowania oraz lokalnie bardzo liczny w Etiopii i zachodniej części Półwyspu Arabskiego. Trend liczebności populacji ocenia się jako prawdopodobnie spadkowy z powodu konkurencji międzygatunkowej w niektórych częściach jego zasięgu[2].

Przypisy

  1. Corvus rhipidurus, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. a b Corvus rhipidurus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species  (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and jays (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-20].
  4. a b c Madge, S.: Fan-tailed Raven (Corvus rhipidurus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-20].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-20]. (ang.).
  6. Oiseaux.net, Corbeau à queue courte - Corvus rhipidurus - Fan-tailed Raven [online], www.oiseaux.net [dostęp 2018-08-12]  (ang.).
  7. a b c SteveS. Madge SteveS., Crows and Jays, A&C Black, 30 czerwca 2010, ISBN 978-1-4081-3169-5 [dostęp 2018-08-12]  (ang.).
  8. John M.J.M. Marzluff John M.J.M., TonyT. Angell TonyT., In the Company of Crows and Ravens, Yale University Press, 2007, ISBN 0-300-12255-1 [dostęp 2018-08-12]  (ang.).
  9. a b Lars Svensson, Killian Mullarney, Dan Zetterström: Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, 2012. ISBN 978-83-7073-972-0.

Linki zewnętrzne

  • Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
  • SNL: korthaleravn
Identyfikatory zewnętrzne:
  • GBIF: 2482497
  • identyfikator iNaturalist: 8046
  • ITIS: 559510
  • NCBI: 1196306