Kultura ceramiki kreskowej

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Kultura ceramiki kreskowanej. Nie opisano powodu propozycji integracji.

Kultura ceramiki kreskowej (również kultura ceramiki sztrychowanej) − kultura archeologiczna, istniejąca od I tysiąclecia p.n.e. do III-IV wieku n.e. na terenach wschodniej i północno-zachodniej Litwy, środkowej Białorusi oraz południowo-wschodniej Łotwy. Najważniejsze stanowiska odkryto m.in. w Bratoniszkach, Žalioji, Duksztach, Niewieryszkach, Petrašiūnai, Moškènai i Nurūnai.

Pierwsze osady zakładano w miejscu dawniej istniejących siedlisk. W I tysiącleciu p.n.e. osady zaczęto otaczać umocnieniami (znanych jest ok. 100 osad tego typu).

Nazwa kultury pochodzi od charakterystycznego sposobu ozdabiania naczyń ceramicznych. Podstawowym zajęciem ludności była hodowla bydła. Pierwsze wyroby żelazne pochodzą z VII-VI w. p.n.e. Metalurgia rozwija się prężnie od IV w. p.n.e. Obrządek pogrzebowy to głównie groby ciałopalne popielnicowe i bezpopielnicowe.

Kultura ta nie jest jednoznacznie etnicznie identyfikowana, czasami jest przypisywana ludom bałtyjskim^[1] a czasami ugrofińskim.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Культура штрыхаванай керамікі. spadczyna.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (blr.)