Michałkowice (Ostrawa)

Michałkowice
Obwód miejski Ostrawy
Ilustracja
Ratusz w Michałkowicach
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 morawsko-śląski

Powiat

Ostrawa-miasto

Miasto

Ostrawa

Data założenia

przed 1440

Prawa miejskie

1907–1939 (miasteczko)

W granicach Ostrawy

1 lipca 1941

Powierzchnia

2,89 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności


2974

• gęstość

1029 os./km²

Kod pocztowy

715 00

Położenie na mapie Ostrawy
Położenie na mapie
49°50′32,91″N 18°20′32,00″E/49,842475 18,342222
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zobacz hasło Michałkowice w Wikisłowniku

Michałkowice (czes. Michálkovice, niem. Michalkowitz) – dawne miasteczko na historycznym Śląsku Cieszyńskim, obecnie jeden z 23 obwodów miejskich miasta statutarnego na wschodnim krańcu Ostrawy, stolicy kraju morawsko-śląskiego, we wschodnich Czechach.

Demografia[1]

Rok 1869 1880 1890 1900 1910 1921 1930 1950 1961 1970 1980 1991 2001
Liczba ludności 870 1587 2889 6181 6818 5895 5702 5608 4766 3599 2965 2466 2836

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1440 roku. Nazwa pochodzi od imion pierwszych mieszkańców. Do 1630 roku stanowiła część Ostrawy Śląskiej, następnie się usamodzielniła by w 1714 ponownie być w jej granicach i kolejny raz w 1849 wraz z Kończycami Małymi i Zamościem. Do połowy XIX wieku miała charakter całkowicie wiejski. W 1843 r. powstała pierwsza kopalnia "Michał", która jest dziś najważniejszym zabytkiem Michałkowic, w 1858 kopalnia Piotr i Paweł, w 1868 kopalnia Jan, a w 1879 Józef. Ponownie od Śląskiej Ostrawy Michałkowice usamodzielniły się 27 stycznia 1866 roku, a 1 kwietnia 1907 r. otrzymały ograniczone prawa miejskie. W latach 1913-1915 wydobycie węgla koncentrowało się w Michale, zaś pozostałe kopalnie służyły jako szyby wentylacyjne. W 1928 w kopalni Michał uruchomiono produkcję brykietu. W 1907 powstała szkoła dla chłopców a w 1911 dla dziewcząt. W 1903 miejscowość stała się siedzibą parafii. Czechosłowacki Kościół Husycki założyła swą gminę w 1920, przy czym budynek zboru wziesiono w 1927.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 367 budynkach mieszkalnych w Michałkowicach na obszarze 261 hektarów mieszkało 6181 osób. co dawało gęstość zaludnienia równą 2368,2 os./km², z tego 5940 (96,1%) mieszkańców było katolikami, 133 (2,2%) ewangelikami, 107 (1,7%) wyznawcami judaizmu a 1 osoba innej religii lub wyznania, 3689 (59,7%) było polsko-, 2226 (36%) czesko- a 200 (3,2%) niemieckojęzycznymi[2]. Do 1910 liczba budynków wzrosła do 374 a mieszkańców do 6818, z czego 6794 było zameldowanych na stałe, 6560 (96,2%) było katolikami, 142 (2,1%) ewangelikami, 108 (1,6%) żydami a 8 innej religii lub wyznania. W porównaniu do poprzedniego spisu znacznie zmieniły się proporcje deklarowanego języka: 4147 (60,8%) było czesko-, 2481 (36,4%) polsko-, 164 (2,4%) niemieckojęzycznymi a 2 posługiwało się innymi językami[3].

W październiku 1938 r. wraz z Zaolziem został przyłączony niewielki obszar gminy Michałkowice składający się z basenu kąpielowego Eldorado z restauracją wycieczkową, kilku domów i pól[4] do Polski i 1 lutego 1939 włączone do wiejskiej gminy Rychwałd w powiecie frysztackim, co było równoważne z pozbawieniem tej części Michałkowic praw miejskich[5]. Pozostała część gminy pozostała w Protektoracie, a 1 lipca 1941 r. Michałkowice zostały włączone do Ostrawy Morawskiej w ramach realizacji projektu t.zw. Wielkiej Ostrawy. Oznaczało to też koniec samodzielności Michałkowic. W latach 1946-1960 stanowiły swój własny obwód miejski, zaś w latach 1961-1990 były w obwodzie miejskim Śląskiej Ostrawy.

  • Zdjęcie przedstawia zespół zabudowań kopalni "Michał". Budynki są różnej wielkości, ceglane, z dużymi oknami. Po prawej jest niski, szeroki budynek nakryty dachem dwuspadowym. Za nim widoczna jest konstrukcja wieży wyciągowej. Po lewej jest najwyższy budynek w zespole. Obydwa budynki połączone są przejściami i różnej wielkości dobudówkami. Całość otoczona jest terenem porośniętym trawą i niskimi drzewami. Na drzewach nie ma liści.
    Kopalnia "Michał"
  • Na zdjęciu jest fragment bramy, wejścia na teren kopalni. Na dole jest fragment ogrodzenia, nad nim konstrukcja w kształcie łuku odcinkowego, na niej napis w języku czeskim. Całość wykonana z siatki stalowej i stalowych profili. Za bramą widoczne są ceglane zabudowania kopalni i stalowa wieża wyciągowa.
    Brama wejściowa do kopalni
  • Zdjęcie przedstawia fasadę kościoła sfotografowaną w zimie. Fasada zakończona jest trójkątnym szczytem, po obu jej stronach są dwie wieżyczki zwieńczone wysokimi, ostrosłupowymi dachami. Po lewej stronie do nawy przylega wysoka wieża nakryta hełmem z iglicą. Wejście do świątyni jest duże, zamknięte łukiem. W dekoracji kościoła zwracają uwagę jasne fryzy arkadowe. Przed kościołem i na dachach leży śnieg.
    Kościół rzymskokatolicki
  • Zdjęcie przedstawia długi, piętrowy budynek nakryty czterospadowym dachem. Po lewej stronie, z dachu wyrasta wieża, nakryta dachem wieżowym z kopułką w zwieńczeniu. W dłuższej elewacji zwraca uwagę trójkątny szczyt, akcentujący główne wejście do budynku. Zdjęcie wykonane jest w zimie. Teren wokół budynku pokryty jest śniegiem. Drzewa przy budynku są bez liści.
    Świątynia husycka
  • Zdjęcie przedstawia fasadę niewielkiej świątyni. Uwagę przyciąga duże wejście zamknięte półokrągło, umieszczone w płytkim przedsionku. Nad nim jest wieża nakryta dachem dwuspadowym, w którym umieszczona jest niewielka wieżyczka. Kościół jest biały, a jego detale niebieskie. Zdjęcie wykonane jest w zimie, teren z przodu kościoła jest pokryty śniegiem, a otaczające go drzewa pozbawione są liści.
    Cerkiew prawosławna

Przypisy

  1. Český statistický úřad: Historický lexikon obcí ČR 1869 - 2005 - 1. díl. 20 sierpnia 2008. s. 736-737. [dostęp 2010-10-13]. (cz.).
  2. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
  3. Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912, s. 40-41. (niem.).
  4. Nowe granice województwa śląskiego
  5. Dz.U.Śl. z 1939 r. Nr 2, poz. 6
  • p
  • d
  • e
obwody miejskie
części miasta

Herb Ostrawy