Mikael Ymer
 | ||||||||||
| Państwo |
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 września 1998 | |||||||||
| Wzrost | 183 cm | |||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny | 2015 | |||||||||
| Zakończenie kariery | 25 sierpnia 2023 | |||||||||
| Trener | Daniel Berta | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 50 (17 kwietnia 2023) | |||||||||
| Australian Open | 3R (2021) | |||||||||
| Roland Garros | 3R (2021, 2022) | |||||||||
| Wimbledon | 3R (2023) | |||||||||
| US Open | 1R (2020–2022) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 1 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 187 (16 października 2017) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
Mikael Ymer (ur. 9 września 1998 w Skövde) – szwedzki tenisista pochodzenia etiopskiego, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Startując w gronie juniorów, osiągnął finał Wimbledonu 2015 w konkurencji gry pojedynczej chłopców, przegrywając w nim z Reillym Opelką.
Zawodowym tenisistą Ymer został w 2015 roku.
Od 2015 roku reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa.
W zawodach rangi ATP Tour zdobył jeden tytuł w grze podwójnej – razem ze swoim starszym bratem Eliasem podczas turnieju w Sztokholmie w październiku 2016. Ponadto jest finalistą jednego turnieju w grze pojedynczej.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 50. miejscu (17 kwietnia 2023), a w klasyfikacji gry podwójnej na 187. pozycji (16 października 2017).
W styczniu 2022 roku został oskarżony o możliwe naruszenie przepisów antydopingowych z powodu opuszczenia trzech testów poza miejscem rozgrywania zawodów w ciągu poprzednich dwunastu miesięcy. Pół roku później został uniewinniony, jednak ITF odwołała się od wyroku. W lipcu 2023 roku wydano werdykt, zgodnie z którym został zawieszony na 1,5 roku. 25 sierpnia 2023 poinformował o zakończeniu kariery zawodowej[1].
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 28 sierpnia 2021 | Winston-Salem | Twarda |  Ilja Iwaszka | 0:6, 2:6 |
Gra podwójna (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 23 października 2016 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Elias Ymer |  Mate Pavić Michael Venus | 6:1, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2015 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Reilly Opelka | 6:7(5), 4:6 |
Przypisy
- ↑ Mateusz Kozanecki: Niedawno został zawieszony. 24-latek podjął zaskakującą decyzję. Sportowe Fakty, 2023-08-25. [dostęp 2023-08-25]. (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-09-23] (ang.).
