Milo Yiannopoulos

Milo Yiannopoulos
Milo Andreas Wagner
Ilustracja
Zdjęcie z 2013 roku
Imię i nazwisko urodzenia

Milo Hanrahan

Data i miejsce urodzenia

18 października 1984
Kent

Zawód, zajęcie

komentator polityczny, wydawca, dziennikarz, bloger

Małżeństwo

N.N. John

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Milo Yiannopoulos (ur. 18 października 1984 w Kent jako Milo Hanrahan[1], znany też pod pseudonimem Milo Andreas Wagner[2]) – brytyjski komentator polityczny, wydawca, dziennikarz, bloger i osobowość medialna grecko-żydowskiego pochodzenia[3]. Jest kojarzony z ruchem alt-right, sam jednak odrzuca takie przyporządkowanie, wskazując na różnice między jego poglądami a założeniami alt-right[4].

Życiorys

Urodził się i dorastał w brytyjskim Kent. Podejmował studia na University of Manchester[5] oraz Wolfson College w Cambridge, w obydwu przypadkach nie ukończył ich[6]. Pisał w dziale technologicznym „The Daily Telegraph”, następnie współtworzył „The Kernel” poświęcone podobnym zagadnieniom. Był jednym z inicjatorów ruchu GamerGate, wrogiego wobec wpływów feminizmu i poprawności politycznej w cyberkulturze[3]. W 2015 roku zaczął pracować dla konserwatywnego magazynu „Breitbart”. Przeprowadził się do USA, gdzie brał aktywny udział we wspieraniu kampanii wyborczej Donalda Trumpa na prezydenta.

Jego twórczość dziennikarska opiera się na trollingu wobec progresywnych nurtów kulturowych, a on sam akcentuje postmodernistyczną tendencję ku odrzucaniu wszelkich narzuconych wzorców społecznego zachowania[7]. „Breitbart News” opisuje Yiannopoulosa jako „kulturowego libertarianina”, zwalczającego feminizm, islam, sprawiedliwość społeczną i poprawność polityczną[8]. Jednakże tożsamość Yiannopoulosa – wyznającego katolicyzm homoseksualisty[9][10], który jest jednocześnie zwolennikiem nieskrępowanej wolności słowa – czyni go odpornym na krytykę zarówno ze strony ugrupowań feministycznych i lewicowych[11][1], jak i tradycyjnej prawicy. Jak pisze Angela Nagle, „libertynizm, indywidualizm, burżuazyjna bohema, postmodernizm, ironia oraz nihilizm” występujące w poglądach Yiannopoulosa oraz całego nurtu alt-right wywodzą się z ideałów pokolenia rewolucji obyczajowej 1968 roku i były kiedyś przypisywane obyczajowej lewicy, ale wraz z rozwojem cyberkultury zostały skutecznie przywłaszczone przez współczesną prawicę[12].

Prowokacyjna działalność publicystyczna Yiannopoulosa została rozszerzona o międzynarodowe tournées po brytyjskich i amerykańskich uniwersytetach, nazywane przez niego „Trasą Niebezpiecznego Pedała” („Dangerous Faggot Tour”). Część wykładów z udziałem Yiannopoulosa zostało zablokowanych przez władze uniwersytetów, którym ruch alt-right przypisywał liberalne wartości, co tylko zwiększyło popularność Yiannopoulosa w Internecie[3]. W marcu 2017 wydał autobiograficzną książkę Dangerous, która osiągnęła pierwsze miejsce na liście bestsellerów Publishers Weekly i drugie na liście The New York Timesa w kategorii non-fiction. Pierwotnie książkę miało wydać wydawnictwo Simon & Schuster, jednakże po skandalu z udziałem Yiannopoulosa, któremu zarzucono promowanie pedofilii wycofało się z kontraktu, zwracając mu majątkowe prawa autorskie do książki[13]. Ten sam skandal spowodował, że Yiannopoulos odszedł z „Breitbart News”[14].

W październiku 2017 roku portal BuzzFeed ujawnił dane, które wyciekły z e-maili posiadanych przez „Breitbart”. Wśród nagrań z kwietnia 2016 roku, na którym Yiannopoulos wraz z przedstawicielami środowisk białych suprematystów oraz amerykańskich neonazistów wykonywał nazistowski salut, śpiewając przy tym patriotyczną amerykańską pieśń „America the Beautiful”. Wyszło ponadto na jaw, że Yiannopoulos zlecał pisanie wielu swoich tekstów oraz tweetów ghostwriterowi Allumowi Bokhariemu, który był związany z ruchem GamerGate[15].

Życie prywatne

W lutym 2017 poślubił swego długoletniego partnera, czarnoskórego mężczyznę, którego nazywa John i nie ujawnia o nim bliższych informacji[16].

W 2021 roku zadeklarował wyleczenie się z homoseksualizmu i rozpoczął promowanie w swoich wystąpieniach terapii konwersji orientacji płciowej[17].

Przypisy

  1. a b Dorian Lynskey: The rise and fall of Milo Yiannopoulos – how a shallow actor played the bad guy for money. 2017-02-21. [dostęp 2017-12-05]. (ang.).
  2. Jef Rouner: #GamerGate Journalist Milo Yiannopoulos's Self-Published Poetry Book Contains Unattributed Tori Amos Lyrics. 2015-01-16. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-20)]. (ang.).
  3. a b c Hubert Kozieł: Milo Yiannopoulos. Szerszeń Trumpa. 2016-12-04. [dostęp 2017-12-04].
  4. Heat Street Staff: Are You Alt-Right? Milo Distances Himself From Controversial Movement. 2016-11-18. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
  5. Ollie Potter: Former UoM student Milo Yiannopoulos resigns from Breitbart News. 2017-02-24. [dostęp 2017-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
  6. Milo Yiannopoulos: I dropped out of Manchester and Cambridge but it’s honestly fine. [dostęp 2017-12-05]. (ang.).
  7. Angela,A., Nagle Angela,A.,, Kill all normies : the online culture wars from Tumblr and 4chan to the alt-right and Trump, Winchester, UK: Zero Books, 2017, akapit 10.22 [czytnik Calibri], ISBN 978-1-78535-544-8, OCLC 987997313 .
  8. Zack Beauchamp: Milo Yiannopoulos: Breitbart’s star provocateur and Trump champion, explained. 2017-02-20. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
  9. Tara Isabella Burton: Milo Yiannopoulos trash-talks pope in Catholic magazine interview. 2017-10-14. [dostęp 2017-12-05]. (ang.).
  10. Park MacDougald: Milo Yiannopoulos and the Gay Fascist Sophisticate. 2016-07-21. [dostęp 2017-12-05]. (ang.).
  11. Grzegorz Dziedzic: Partyzanci sarkazmu. 2016-05-30. [dostęp 2017-12-05].
  12. Angela,A., Nagle Angela,A.,, Kill all normies : the online culture wars from Tumblr and 4chan to the alt-right and Trump, Winchester, UK: Book Shops, 2017, akapit 10.10 [czytnik Calibri], ISBN 978-1-78535-544-8, OCLC 987997313 .
  13. Andrew Albanese: Judge Says Yiannopoulos’ Lawsuit Against S&S Can Proceed. 2017-10-05. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
  14. MW: Milo Yiannopoulos. Gwałtowny upadek „niebezpiecznego pedała”. 2017-02-23. [dostęp 2017-12-04].
  15. JosephJ. Bernstein JosephJ., Here's How Breitbart And Milo Smuggled Nazi and White Nationalist Ideas Into The Mainstream, „BuzzFeed”, 5 października 2017 [dostęp 2017-12-25]  (ang.).
  16. Yesha Callahan: Milo Yiannopoulos Marries a Black Man. 2017-02-10. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
  17. Milo Yiannopoulos Desperately Declares Himself ‘Ex-Gay,’ Says His New Mission Is Conversion Therapy. 2021-03-09. [dostęp 2022-03-09].
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000498400749
  • VIAF: 148148752053241200576
  • LCCN: no2017092545
  • GND: 1139069101
  • NKC: jo20181016610
  • NTA: 417369425
  • Open Library: OL7491008A
  • PLWABN: 9810595074705606
  • J9U: 987012438472205171
  • WorldCat: lccn-no2017092545