Neso (księżyc)

Neso
Ilustracja
Symulacja wyglądu księżyca Neso
Planeta

Neptun

Odkrywca

Matthew Holman, John Kavelaars, Tommy Grav, Wesley Fraser i Dan Milisavljevic

Data odkrycia

14 sierpnia 2002

Tymczasowe oznaczenie

S/2002 N4

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

50 258 000 km[1]

Mimośród

0,4243[1]

Okres obiegu

9880,63 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

131,265°[1]

Długość węzła wstępującego

49,151°[1]

Argument perycentrum

86,441°[1]

Anomalia średnia

260,648°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

60 km[2][3][4]

Powierzchnia

11 310 km²[4]

Objętość

113 097 km³[4]

Masa

1,65 × 1017 kg[4]

Średnia gęstość

1,5 g/cm³[3]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,012 m/s²[4]

Prędkość ucieczki

97 km/h[4]

Albedo

0,04[3][4]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

24,6m[3]

Neso (Neptun XIII) – najbardziej zewnętrzny księżyc Neptuna, odkryty przez Matthew J. Holmana i in. oraz Bretta J. Gladmana i in. w 2003 r. ze zdjęć zrobionych w 2002 r. Otrzymał tymczasowe oznaczenie S/2002 N 4.

Nazwa księżyca pochodzi od jednej z Nereid w mitologii greckiej[5].

Neso krąży wokół Neptuna w średniej odległości ponad 50 milionów km, czyli około 1/3 j.a., najdalej od planety spośród wszystkich znanych księżyców w Układzie Słonecznym[1]. Jedno okrążenie zajmuje jej ok. 27 lat, obiega ona Neptuna przeciwnie do kierunku jego obrotu wokół własnej osi. Podobieństwo orbit Neso i Psamathe sugeruje, że mogły one powstać w wyniku rozpadu jednego księżyca miliardy lat temu[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
  2. David R. Williams: Neptunian Satellite Fact Sheet. NASA, 2015-10-13. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
  3. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-14]. (ang.).
  4. a b c d e f g Neso: By the Numbers. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-24]. (ang.).
  5. a b Neso: In Depth. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-24]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
wewnętrzne regularne (7)
  • Najada
  • Talassa
  • Despoina
  • Galatea
  • Larissa
  • Hippokamp
  • Proteusz
Tryton
  • Tryton
zewnętrzne nieregularne (8)
  • Nereida
  • Halimede
  • Sao
  • S/2002 N 5
  • Laomedea
  • Psamathe
  • Neso
  • S/2021 N 1

  • Lista jest posortowana według średniej odległości od Neptuna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
  • p
  • d
  • e
SłońceMerkuryWenusKsiężycZiemiaFobos i DeimosMarsCeresPas planetoidJowiszKsiężyce JowiszaSaturnKsiężyce SaturnaUranKsiężyce UranaKsiężyce NeptunaNeptunKsiężyce PlutonaPlutonKsiężyce HaumeiHaumeaS/2015 (136472) 1MakemakePas KuiperaDysnomiaErisSednaDysk rozproszonyObłok Oorta
Planety ( )
Planety karłowate
  • (1) Ceres
  • (134340) Pluton
  • (136108) Haumea
  • (136472) Makemake
  • (136199) Eris
Małe ciała
Układu Słonecznego
Planetoidy
Grupy i rodziny planetoid
Zobacz też
Obiekty
transneptunowe
Pas Kuipera
  • plutonki
    • Orkus
    • 2003 AZ84
    • Iksjon
  • cubewana
    • 2004 GV9
    • 2002 MS4
    • Salacia
    • Waruna
    • 2002 UX25
    • Quaoar
    • Varda
    • 2002 AW197
Dysk rozproszony
  • 2014 EZ51
  • 2013 FY27
  • 2021 DR15
  • Gonggong
  • 2018 VG18
Obiekty odłączone
  • Sedna
Komety
Zobacz też
powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
ciała niebieskie
lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na