Parsuna
 | Ten artykuł od 2012-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Parsuna (od łac. persona) – nazwa portretów świeckich malowanych w Rosji od końca XVI do początków XVIII wieku[1]
Parsuny wywodzą się z malarstwa ikonowego, korzystając z jego schematów przedstawieniowych i technik[1]. W XVII w. pojawiły się bardziej realistyczne ujęcia postaci i tła, co wiązało się z oddziaływaniem z Rzeczypospolitej wzorców portretu sarmackiego[1]. Terminem parsun określano także portrety ukraińskie oraz białoruskie[1].
Początkowo parsuny przedstawiały głównie władców i przedstawicieli rosyjskiej arystokracji. Ważnym ośrodkiem tego rodzaju malarstwa była Orużenaja Pałata (pracujący na potrzeby carów zespół pracowni na moskiewskim kremlu). W XVIII w. malarstwo parsunowe stało się domeną prowincjonalnych malarzy ikon, wykonujących portrety na zamówienie. Najdłużej parsuny podobały się rosyjskim kupcom, którzy aż do I poł. XIX w. kazali się najczęściej przedstawiać, w charakterystyczny dla malarstwa parsunowego sposób.
-
Fiodor I -
Michał I -
Fiodor III -
Marfa Apraksina -
Iwan V -
Piotr I -
Natalia Naryszkina -
Zofia Romanowa -
Wasilij Golicyn -
Lew Naryszkin -
Fiodor Romodanowski -
Wasilij Lutkin -
Boris Prozorowski -
Patriarcha Joachim -
Patriarcha Adrian -
Iwan Własow -
Jermak Timofiejewicz -
Aleksander Newski -
Tichon Streszniew -
Eudoksja Strieszniewa -
Iwan Szepotiev
