Passacaglia i fuga c-moll

Passacaglia i fuga c-moll, BWV 582 – utwór organowy J.S. Bacha skomponowany około 1716 roku.

Pierwotnie utwór ten przeznaczony był do wykonania na klawesyn z pedałem.

Cechy charakterystyczne utworu

W utworze temat muzyczny został zapisany dla najniższego głosu, jednak głos ten niekiedy ustępuje i temat przenosi się w górne rejestry, a czasem nawet skacze między głosami lub jest zawarty w harmonii. W utworze znajdują się misterne kontrapunkty, w otoczeniu których główny temat pojawia się aż 21 razy.

Bibliografia

  • Bach – najsłynniejsze utwory organowe i transkrypcje (CD). Nagranie: Wiktor Łyjak. Bazylika Ojców Dominikanów w Gdańsku: 1997.
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
  • VIAF: 189338155
  • GND: 300010370
  • BnF: 13909698h
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: topic/Passacaglia-and-Fugue-in-C-Minor