Porażenie opuszkowe

Porażenie opuszkowe lub zespół opuszkowy (łac. syndroma bulbare, ang. bulbar palsy) – neurologiczny zespół chorobowy występujący w przypadku uszkodzenia jąder nerwów czaszkowych znajdujących się w rdzeniu przedłużonym. Dotyczy to nerwów: IX, X, XI i XII na ich drodze do jąder śródmózgowia, czyli jest to uszkodzenie dolnego neuronu ruchowego.

Objawami zespołu opuszkowego są zaburzenia połykania (dysfagia) oraz dyzartria wiotka i niedowład podniebienia. Mowa jest niewyraźna i zamazana, zniekształcone są głoski wargowe i językowe. Dochodzi do zaników mięśni języka, mogą być obecne fascykulacje. Porażenie opuszkowe pojawia się najczęściej w:

• stwardnieniu zanikowym bocznym
• jamistości opuszki
• chorobach naczyniowych mózgu
• zespole Guillaina-Barrégo
• wieloogniskowym uszkodzeniu dolnych nerwów czaszkowych w okolicy otworu szyjnego (nowotwory pnia mózgu, rak nosogardła, guz kłębka szyjnego)
• zapaleniu rogów przednich rdzenia (obecnie rzadko).

Zobacz też

• zespół rzekomoopuszkowy

Bibliografia

• Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 117. ISBN 83-200-3244-X.
• R. Banister, "Neurologia kliniczna", Alfa-Medica Press, ISBN 83-86019-11-5