Posłowie do Parlamentu Europejskiego 1955–1958
Posłowie do Parlamentu Europejskiego w latach 1955–1958 zostali mianowani przez parlamenty krajowe 6 państw członkowskich Unii Europejskiej. Kadencja rozpoczęła się 3 czerwca 1955 i zakończyła się 1 stycznia 1958.
Pomiędzy państwa członkowskie podzielono 78 mandatów.
Przewodniczącym PE 1955–1958 był Giuseppe Pella (do 1956) i następnie Hans Furler.
W Parlamencie Europejskim w latach 1955–1958 powołano trzy frakcje polityczne:
- Partia Europejskich Socjalistów (SOC)
- Europejska Partia Ludowa (CD)
- Partia Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów (LD)
- Niez. (NI)
Deputowani według grup
SOC
| Państwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
|---|---|---|---|
| Belgia | BSP | Paul-Henri Spaak, Achille Van Acker | 2 |
| PS | Fernand Dehousse, Henri François Simonet | 2 | |
| Holandia | PvdA | Marinus van der Goes van Naters, Paul Kapteyn (do 10.10.1956), Gerard Nederhorst | 3 |
| Luksemburg | LSAP | Michel Rasquin | 1 |
| RFN | SPD | Georg Pelster, Willi Richter, Willi Birkelbach, Gerhard Kreyssig, Joachim Schöne, Heinrich Deist, Herbert Wehner | 7 |
| Włochy | PSI | Lionello Levi Sandri | 1 |
| PSDI | Giuseppe Saragat | 1 | |
| Razem | 18 | ||
CD
| Państwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
|---|---|---|---|
| Belgia | cdH | Albert Coppé, Gaston Eyskens, Jean Charles Snoy et d'Oppuers, Pierre Wigny | 4 |
| CD&V | Alfred Bertrand | 1 | |
| Francja | MDF | Robert Schumann, Alain Poher, Francois de Monthin | 3 |
| SVP | Joseph Kurtz | 1 | |
| UNR | Charles de Gaulle | 1 | |
| CNI | René Coty, Antoine Pinay, Joseph Laniel | 3 | |
| Holandia | KVP | Pieter Blaisse, Marga Klompé (do 17.10.1956), Maan Sassen | 3 |
| ARP | Willem Rip, Cees Hazenbosch | 2 | |
| CHU | Gerrit Vixseboxse (do 1957) | 1 | |
| Luksemburg | CSV | Lambert Schaus, Joseph Bech, Pierre Frieden | 3 |
| RFN | CDU | Hermann Pünder (do 1956), Wilmar Sabaß (do 1957), Hermann Kopf, Heinrich von Brentano, Hans-Joachim von Merkatz, Hans Furler | 6 |
| CSU | Wolfgang Pohle (do 1957), Franz Josef Strauß (do 1956), Walter Eckhardt (do 1956), Josef Oesterle | 4 | |
| Włochy | DC | Giuseppe Caron, Giuseppe Pella, Piero Malvestiti, Antonio Segni, Amintore Fanfani, Aldo Moro, Giovanni Leone, Giovanni Gronchi, Giulio Andreotti, Adone Zoli, Fernando Tambroni, Attilio Piccioni | 12 |
| Razem | 41 | ||
LIB
| Państwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
|---|---|---|---|
| Belgia| | PRL | Jean Rey | 1 |
| Holandia | VVD | Henk Korthals | 1 |
| RFN | FDP | Martin Blank (do 1957) | 1 |
| Francja | UDF | Louis Armand | 1 |
| PR | Edgar Faure, Henri Queuille, René Mayer, Pierre Mendès France, André Marie | 5 | |
| Włochy | PLI | Geatano Mortino, Emilio de Nikola | 2 |
| Razem | 11 | ||
NI
| Państwo | Lista[1] | Posłowie | Liczba |
|---|---|---|---|
| Francja | bezpartyjny | Robert Marjolin, Robert Lemaignen, Etiene Hirsch, Jean Monnet | 4 |
| Włochy | bezpartyjny | Giuseppe Petrilli, Altiero Spinelli | 2 |
| Razem | 6 | ||
Zmiany deputowanych
- Holandia
|
- Niemcy (RFN)
|
|
Przewodniczący grup
- SOC: Paul-Henri Spaak
- CD: Emmanuel Sassen
Rozkład mandatów według państw i grup (na koniec kadencji)
| Grupa poselska Państwo członkowskie | SOC | CD | LIB | Niez. | Razem |
 Belgia | 4 | 5 | 1 | – | 10 |
 Francja | – | 8 | 6 | 4 | 18 |
 Holandia | 3 | 6 | 1 | 10 | |
 Luksemburg | 1 | 3 | – | – | 4 |
 Niemcy | 7 | 10 | 1 | – | 18 |
 Włochy | 2 | 12 | 2 | 2 | 18 |
 Unia Europejska | 18 | 40 | 11 | 6 | 78 |
Zobacz też
- posłowie w latach 1955–1958 w poszczególnych państwach członkowskich: belgijscy, francuscy, holenderscy, luksemburscy, niemieccy, włoscy
Przypisy
- p
- d
- e
Posłowie do Parlamentu Europejskiego
|
