Przemysław Babiarz

Przemysław Babiarz

Przemysław Babiarz (2018)
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1963 Przemyśl
Zawód, zajęcie	dziennikarz, komentator sportowy, aktor
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Przemysław Andrzej^[1] Babiarz (ur. 4 listopada 1963 w Przemyślu^[2]) – polski dziennikarz i komentator sportowy TVP, a także mówca motywacyjny, prowadzący autorskie szkolenia i wykłady z zakresu power speech oraz konferansjer^[3], były aktor.

Życiorys

Jest absolwentem I LO im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. Studiował w Krakowie, najpierw teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie od 1985 na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W latach 1989–1992 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku.

W 1992 zadebiutował jako dziennikarz podczas XXV Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. W latach 1995–1996 był prezenterem studia oprawy TVP1. Jako sprawozdawca sportowy specjalizuje się w komentowaniu biegów narciarskich, pływania, lekkoatletyki, łyżwiarstwa figurowego oraz skoków narciarskich. We wrześniu 1999 roku przeszedł do stacji Wizja Sport gdzie był prezenterem sportowym. Po fuzji platformy cyfrowej Wizji TV z Cyfrą+ powrócił do Telewizji Polskiej^[4]. Współprowadził programy Pytanie na śniadanie (2002–2006) TVP2, Kawa czy herbata? (2002–2013) TVP1 i Sport telegram w TVP2. Od 2009 współprowadzi Wielki Test z Historii oraz inne programy z cyklu Wielki Test organizowane przez TVP1. Jest jednym z prezenterów Wiadomości sportowych w TVP1 oraz prowadzącym cyklu Retro TVP Sport emitowanego na antenie TVP Sport. W 2012 podczas XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie i w 2016 podczas XXXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro komentował pływanie i lekkoatletykę. W 2014 podczas XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi komentował biegi narciarskie oraz łyżwiarstwo figurowe. W 2018 podczas XXIII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczang komentował skoki narciarskie i łyżwiarstwo figurowe^[5]. Był współgospodarzem studia meczowego w TVP podczas mistrzostw świata w piłce nożnej 1998, 2002, 2006, 2010, 2014, 2018, 2022 czy mistrzostw Europy 2012^{[6][7][8][9][10]}. Za pracę telewizyjną był trzykrotnym laureatem Telekamery „Tele Tygodnia” w kategorii „komentator sportowy” (2013, 2014, 2015)^[11], dzięki czemu w 2016 odebrał Złotą Telekamerę. W 2021 był jednym z komentatorów odbywających się w Toruniu Halowych Mistrzostw Europy w Lekkoatletyce, transmitowanych przez TVP Sport^[12].

Równocześnie z działalnością w branży sportowej w latach 90. współprowadził w TVP1 program Stawka większa niż szycie. W 2000 wystąpił w reklamie Wizji TV. W 2007 uczestniczył w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Gwiazdy tańczą na lodzie oraz współprowadził wybory Miss Polonia 2007. W 2018 wystąpił na 55. Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zaśpiewał piosenkę Wojciecha Młynarskiego W Polskę idziemy. W 2020 uczestniczył w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Star Voice. Gwiazdy mają głos^[13], ponadto został gospodarzem teleturnieju Va banque w TVP2^[14] i współprowadzącym teleturniej Giganci historii w TVP Historia^[15].

W latach 2017-2023 był głównym redaktorem sportowym strony internetowej tygodnik.tvp.pl^[16].

W 2017 roku został honorowym obywatelem Przemyśla^[1].

Życie prywatne

Dwukrotnie żonaty. Po rozstaniu z pierwszą żoną uzyskał stwierdzenie nieważności małżeństwa^[17]. Obecnie jest żonaty z Marzeną. Ma dwoje dzieci, z pierwszego małżeństwa: Szymona (ur. 1987) i z drugiego: Luisę (ur. 1992)^[18]. Ma siostrę Martę^[19].

Był ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016^[20].

Współpracuje z Caritas Polska, Szlachetną Paczką, Salezjańską Organizacją Sportową „Salos” oraz akcją Cała Polska Czyta Dzieciom^[1].

Spektakle teatralne

• 1989: Ania z Zielonego Wzgórza jako Gilbert Blythe (reż. Irena Byrska)
• 1990: Kubuś i jego pan jako młody poeta, Jasiek (reż. Zbigniew Bogdański)
• 1991: Filomena Martuano jako Umberto (reż. Marek Okopiński)
• 1991: Dialogi karmelitanek jako młody Markiz de la Force (reż. Przemysław Basiński)

Filmografia

• 1989: Ostatni z Jagiellonów (spektakl telewizyjny)
• 1991: Romulus Wielki jako Goniec (spektakl telewizyjny)
• 1994: Prezydent jako Dziennikarz (spektakl telewizyjny)
• 2003: Rodzinka jako pacjent Skwara
• 2007: Na dobre i na złe jako komentator sportowy (głos)

Lektor

• 2006: Kaziu! Polska Ci dziękuje
• 2017: As
• 2019: 42,195. Maraton Warszawski. Historia, która trwa

Zobacz też

• Włodzimierz Szaranowicz

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Przemysław Babiarz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .
• Przemysław Babiarz w bazie Filmweb
• Przemysław Babiarz w bazie filmpolski.pl