Przymglenie

Inne zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne)
Klasyfikacje
ICD-10

F44.8
Przymglenie psychogenne

Przymglenie – jedno z jakościowych zaburzeń świadomości[1]. Osoba w stanie przymglenia zachowuje się podobnie do człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste bodźce odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest orientacja w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna.

Bibliografia

  • Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski, Jacek Wciórka: Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2002, s. 386. ISBN 83-87944-67-X.

Przypisy

  1. ↑ Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny, MarekM. Jarema (red.), JolantaJ. Rabe-Jabłońska (red.), AndrzejA. Czernikiewicz, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s. 43, ISBN 978-83-200-4180-4, OCLC 751560685 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.