Rajdowe Mistrzostwa Świata 1995

Sezon 1995
Rajdowych mistrzostw świata

Liczba rajdów	8
Pierwsza runda	Rajd Monte Carlo
Ostatnia runda	Rajd Wielkiej Brytanii
Mistrzowie
Kierowcy	Colin McRae
Konstruktorzy	Subaru
Poprzedni sezon • Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1995 były 23 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 8 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1995 został brytyjski kierowca Colin McRae startujący samochodem Subaru Impreza 555 przed kolegą z zespołu Hiszpanem Carlosem Sainzem. Tytuł konstruktorów wygrało Subaru.

Zespół Toyoty został złapany na używaniu nielegalnych ograniczników turbo na Rajdzie Hiszpanii i na rok został wykluczony z rajdów przez FIA. Prezydent FIA Max Mosley nazwał nielegalne turbo ograniczniki "najbardziej wyrafinowanym urządzeniem, jakie kiedykolwiek widziałem w ciągu 30 lat sportów motorowych." Toyota i ich kierowcy, Juha Kankkunen, Didier Auriol i Armin Schwarz, byli również pozbawieni wszystkich punktów w mistrzostwach. Kankkunen walczył o tytuł mistrza świata kierowców. Mosley stwierdził, że "nic nie wskazuje na to, że kierowcy byli świadomi tego, co się dzieje"^[1].

Kalendarz

W sezonie 1995 kalendarz mistrzostw świata składał się z ośmiu rajdów, było to o dwa mniej niż w rok wcześniej, zabrakło rajdów Safari, Grecji, Argentyny, Finlandii i San Remo, a doszły rajdy Szwecji, Australii i Hiszpanii. To drugi sezon obowiązywania kalendarza rotacyjnego.

Runda	Data	Nazwa rajdu	Zwycięzca	Wyniki
1	22–26 stycznia	63. Rajd Monte Carlo	Carlos Sainz	Wyniki
2	10–12 lutego	44. Rajd Szwecji	Kenneth Eriksson	Wyniki
3	8-10 marca	29. Rajd Portugalii	Carlos Sainz	Wyniki
4	3–5 maja	39. Rajd Francji	Didier Auriol	Wyniki
5	27–30 lipca	25. Rajd Nowej Zelandii	Colin McRae	Wyniki
6	15–18 września	8. Rajd Australii	Kenneth Eriksson	Wyniki
7	23–25 października	31. Rajd Hiszpanii	Carlos Sainz	Wyniki
8	19–22 listopada	51. Rajd Wielkiej Brytanii	Colin McRae	Wyniki

Zespoły i kierowcy

Zespół	Producent	Samochód	Opony	Numer	Kierowcy	Rundy
Toyota Castrol Team	Toyota	Celica GT-Four ST205 Celica Turbo 4WD	M	1	Didier Auriol	1–7
				2	Juha Kankkunen	1–7
				3	Armin Schwarz	1–7
				14	Thomas Rådström	2
					Yoshio Fujimoto	5–6
				15	Tomas Jansson	2
				16	Neal Bates	6
555 Subaru World Rally Team	Subaru	Impreza 555	P	4	Colin McRae	wszystkie
				5	Carlos Sainz	wszystkie
				6	Piero Liatti	1, 4, 7
					Mats Jonsson	2
					Richard Burns	3, 8
					Peter Bourne	5–6
				14	Richard Burns	5
R.A.S. Ford	Ford	Escort RS Cosworth	M	7	François Delecour	wszystkie
				8	Bruno Thiry	wszystkie
				9	Stig Blomqvist	2
					Alex Fiorio	3
					Patrick Bernardini	4
					Neil Allport	5
					Malcolm Wilson	8
Team Mitsubishi Ralliart	Mitsubishi	Lancer Evo II Lancer Evo III	M	10	Kenneth Eriksson	2, 5–6, 8
					Isolde Holderied	3–4
				11	Tommi Mäkinen	1–2, 4–8
					Jorge Recalde	3
				12	Andrea Aghini	1, 4, 7
					Kenneth Bäcklund	2
					Rui Madeira	3, 8
					Ed Ordynski	5–6
				14	Rui Madeira	1, 4–7
				15	Jorge Recalde	4–6
				26	Isolde Holderied	1, 5–8
Société Diac	Renault	Clio Maxi	M	17	Jean Ragnotti	1, 4
				18	José Carlos Macedo	3
				19	Alain Oreille	8
				21	Philippe Bugalski	1, 4
				25	Robbie Head	8
				30	Pedro Azeredo	3

Wyniki

Klasyfikacja kierowców

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1995 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Do końcowego wyniku liczone było siedem najlepszych startów^[2].

Miejsce Kierowca MCO SWE PRT FRA NZL AUS ESP GBR  Pkt  1 Colin McRae NU NU 3 5 1 2 2 1 90 2 Carlos Sainz 1 NU 1 4 NW NU 1 2 85 X Juha Kankkunen 3 4 2 10 3 3 NU NW 62 X Didier Auriol NU 5 5 1 2 NU X NW 51 3 Kenneth Eriksson 1 5 1 NU 48 4 François Delecour 2 NU NU 2 6 NU 4 NU 46 5 Tommi Mäkinen 4 2 8 NU 4 NU NU 38 6 Bruno Thiry 5 6 6 NU NU 6 NU 5 34 X Armin Schwarz NU 9 4 NU 4 5 NU NW 30 7 Andrea Aghini 6 3 5 26 8 Piero Liatti 8 6 3 21 9 Richard Burns 7 NU 3 16 X Thomas Rådström 3 12 10 Alister McRae 4 10 11 Rui Madeira 12 9 18 10 NU 11 7 7 12= Gustavo Trelles 6 6 12= Gwyndaf Evans 6 6 14= Jean Ragnotti 7 11 4 14= Stig Blomqvist 7 21 4 14= Patrick Bernardini 7 4 14= Peter Bourne 7 NU 4 14= Yoshio Fujimoto 27 7 NW 4 14= Oriol Gómez 7 4 20 Jorge Recalde 10 20 9 10 4 21= Tomas Jansson 8 3 21= Alex Fiorio 8 3 21= Neil Allport 8 3 21= Ed Ordynski 11 8 3 21= Andrea Navarra 17 NU NU 17 8 NU 3 21= Jarmo Kytölehto 14 8 3 27= Philippe Camandona 9 NU 2 27= Philippe Bugalski NU 9 2 27= Neal Bates 9 2 27= Josep Bassas 9 2 27= Masao Kamioka 12 11 9 2 32= Isolde Holderied 10 11 19 NU 19 NU 14 1 32= Kenneth Bäcklund 10 1 32= Yvan Postel 14 NU 10 1 32= Alain Oreille 10 1 Miejsce Kierowca MCO SWE PRT FRA NZL AUS ESP GBR  Pkt  Kolor Opis Złoty Zwycięzca Srebrny 2. miejsce Brązowy 3. miejsce Zielony Punktowane miejsce Niebieski Ukończył nie punktował Fioletowy Nie ukończył NU Czarny Wykluczony X Biały Nie wystartował NW Puste Nie brał udziału

Klasyfikacja zespołów

W sezonie 1995 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywały dwa najwyżej sklasyfikowane samochody danej marki według klucza:

Dodatkowe punkty były przyznawane dla dwóch najwyżej sklasyfikowanych samochodów danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do dziesiątego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej piętnastce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Była to znacząca zmiana w porównaniu do ubiegłego sezonu gdzie premiowanych było tylko pierwszych dziesięć miejsc i osiem w grupie. Ponadto punktowane były dwa najwyżej sklasyfikowane samochody danego zespołu (zmiana w porównaniu z poprzednimi latami, gdzie punktowany był tylko jeden najlepszy samochód zespołu). Do klasyfikacji końcowej sezonu liczyły się do wszystkie rundy. Aby zespół zdobył tytuł mistrza świata musiał wziąć udział w co najmniej ośmiu rajdach^[3][2].

Miejsce	Zespół	Nr samochodu	MCO	SWE	PRT	FRA	NZL	AUS	ESP	GBR	Pkt
1	555 Subaru World Rally Team	4	NU	NU	3	5	1	2	2	1	350
		5	1	NU	1	4		NU	1	2
		6	8	NU	7	6	7	NU	3	3
2	Team Mitsubishi Ralliart	10		1	11	19	5	1		NU	307
		11	4	2	10	8	NU	4	NU	NU
		12	6		9	3	11	8	5	7
		14							11
X	Toyota Castrol Team	1	NU	5	5	1	2	NU	EX		260
		2	3	4	2	10	3	3	NU
		3	NU		4	NU	4	5	NU
		14		3			NU
3	R.A.S. Ford	7	2	NU	NU	2	6	NU	4	NU	223
		8	5	6	6	NU	NU	6	NU	5
		9		7	8	7	8			NU
Miejsce	Zespół	Nr samochodu	MCO	SWE	PRT	FRA	NZL	AUS	ESP	GBR	Pkt

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę siedem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą^[2].

Msc.	Kierowca	Punkty
1	Rui Madeira	69
2	Jorge Recalde	40
3	Isolde Holderied	32
4	Masao Kamioka	22
5	Ed Ordynski	22

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata^[4]

Msc.	Producent	Punkty
1	Peugeot	257
2	Renault	227
3	Skoda	174
4	Suzuki	75
5	Toyota	63
6	Renault Argentyna	45
7	Daewoo	35
7	Honda	35

Linki zewnętrzne

• Wyniki sezonuna stronie rallybase.nl
• Wyniki sezonu na stronie eWRC.com

Przypisy