Rejon słobodo-turiński

Rejon słobodo-turiński
Слободо-Туринский район
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 swierdłowski

Siedziba

Turińskaja słoboda

Powierzchnia

2709,1 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


15 775[1]

Położenie na mapie obwodu swierdłowskiego
Mapa konturowa obwodu swierdłowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rejon słobodo-turiński”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Rejon słobodo-turiński”
57°36′50″N 64°23′01″E/57,613889 64,383611
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rejon słobodo-turiński (ros Слободо-Туринский район) – rejon będący jednostką podziału administracyjnego rosyjskiego obwodu swierdłowskiego

Historia

Rejon słobodo-turiński znajduje się w południowo-wschodniej części obwodu swierdłowskiego i według statystyk z 2010 roku liczył 15 775 mieszkańców[1], podczas gdy kilka lat wcześniej liczba ta wynosiła 16 700 ludzi, a w 2002 roku jego populacja wynosiła 19 300 mieszkańców[2]. Pierwsze rosyjskie osadnictwo pojawia się na tym terenie w 1622 roku, co urzędowo potwierdzają władze z Tobolska w 1646 roku[3]. W XVIII wieku ziemie te podlegały pod administrację w Permie, a następnie w Tobolsku, wtedy też region ten otrzymuje własny samorząd[2]. W 1773 roku ukończona zostaje budowa cerkwi Świętej Trójcy, a w 1837 roku powstaje prywatny zakład produkujący łodzie[3]. Przed bolszewickim przewrotem w 1917 roku na tym terenie znajdowało się 8 cerkwi, 12 kaplic, 3 tawerny, 3 placówki opieki medycznej, w tym punkt szpitalny z 10 łóżkami[3]. W szkołach pracowało 26 nauczycieli, ale 4/5 dzieci w wieku szkolnym nie pobierało nauki, większość dorosłych było analfabetami[3]. W latach 1918-1919 tereny te podlegały pod rząd admirała Aleksandra Kołczaka[3]. Zmiany przyszły wraz z zakończeniem wojny domowej i ugruntowaniem się bolszewickiej władzy. Jeszcze w 1920 roku powstaje pierwsza organizacja komsomolska, a rejon został sformowany w 1924 roku, jego populacja wynosiła wówczas 22 tysiące ludzi[3]. W okresie sowieckim inwestowano głównie w rolnictwo, w czasach stalinowskich rejon przeszedł przez proces kolektywizacji[2]. W 1962 roku rejon został zlikwidowany i włączony w obszar rejonu irbickiego, na administracyjne mapy powrócił w 1964 roku w granicach, które już nie uległy zmianie.

Charakterystyka

Z północy na południe rejon rozciąga się na odległość 68 kilometrów, a z zachodu na wschód liczba ta wynosi 95 kilometrów[3]. W skład rejonu wchodzi 45 osiedli ludzkich, centrum administracyjnym jest Turińskaja słoboda[3]. Ma on głównie charakter rolniczy. Obecnie na terenie rejonu istnieje 45 zakładów rolniczych i przetwórczych[3]. Zlokalizowane są tu 23 szkoły publiczne, 17 oddziałów przedszkolnych, 21 bibliotek oraz muzeum, ukazuje się tu także rejonowa gazeta[3]. Rejon słobodo-turiński posiada własny herb oraz flagę, a użycie rejonowej symboliki regulowane jest przez specjalną ustawę[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Gks.ru: Численность населения Российской Федерации по городам, поселкам городского типа и районам на 1 января 2010 года. [dostęp 2012-08-08]. (ros.).
  2. ↑ a b c Gerb.rossel.ru: Слободо-Туринский муниципальный район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-24)]. (ros.).
  3. ↑ a b c d e f g h i j Slturmr.ru: Историческая справка Слободо-Туринский муниципальный район. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ros.).
  4. ↑ Slturmr.ru: Символика муниципального района. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ros.).