Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy

Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Uroczysko Wrzosy

Krajobraz rezerwatu nad rzeką Juszką
rezerwat leśny
Typ	fitocenotyczny[1]
Podtyp	zbiorowisk leśnych[1]
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Mezoregion	Wysoczyzna Rościsławicka
Data utworzenia	8 marca 2000
Akt prawny	Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego Nr. 10, Poz. 149
Powierzchnia	575,11 ha
Powierzchnia otuliny	397,35 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie gminy Wołów Uroczysko Wrzosy
Położenie na mapie Polski Uroczysko Wrzosy
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Uroczysko Wrzosy
Położenie na mapie powiatu wołowskiego Uroczysko Wrzosy
51°21′56″N 16°33′16″E/51,365556 16,554444
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy – leśny rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce, na Nizinie Śląskiej, w woj. dolnośląskim, gmina Wołów.

Rezerwat położony jest na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Jezierzycy na Wysoczyźnie Rościsławskiej, w dorzeczu Jezierzycy, między miejscowością Wrzosy na wschodzie i Wodnica na zachodzie, około 5 km na północny zachód od Wołowa.

Obszar rezerwatu stanowi objęty ochroną czynną^[2] fragment Parku Krajobrazowego Doliny Jezierzycy między rzekami Juszką i Niecieczną. Położony w całości na obszarze Natura 2000 Dębniańskie Mokradła PLH020002^[3].

Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy utworzony został na podstawie Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego Nr 2 z dnia 8 marca 2000 r. (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego Nr. 10, Poz. 149). W 2010 roku Zarządzeniem nr 1 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu^[1] powiększono obszar i utworzono otulinę rezerwatu o powierzchni 397,35 ha. Rezerwat obejmuje: lasy, wody płynące i stojące, grunty leśne oraz łąki śródleśne, o łącznej powierzchni 575,11 ha, utworzony dla ochrony wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych. Rezerwat utworzono głównie dla ochrony stanowiska fragmentów lasów łęgowych, zwłaszcza zespołów olsu porzeczkowego i łęgu olszowo-jesionowego, oraz lęgowisk awifauny leśnej i wodno-błotnej^[1].

Rezerwat wyróżnia się dużym skupieniem rzadkich i chronionych gatunków roślin i cennych ptaków, z wieloma drzewami pomnikowymi, lęgowiskami ptaków wodno-błotnych i ostojami zwierząt, oraz znacznym stopniem naturalności występujących tu fitocenoz olsu porzeczkowego i pozostającego z nim w układzie przestrzennym wielkopowierzchniowego łęgu jesionowo-olszowego. Zachowały się fragmentarycznie fitocenozy łęgu wiązowo-jesionowego. Dęby stanowią ważny element zbiorowisk grądowych, kwaśnej dąbrowy oraz boru mieszanego. Na uboższych i piaszczystych siedliskach rezerwatu, podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna. Występuje ona w drzewostanach mieszanych, najczęściej z dębami i modrzewiem jak i w litych monokulturach. W szacie leśnej dominują szeroko rozpowszechnione fitocenozy suboceanicznego boru świeżego. Tereny bezleśne poza zabudowaniami zajmują łąki i pastwiska, pola oraz stanowiące ważny element krajobrazu bagna i zbiorniki wodne.

Rezerwat charakteryzuje się wieloma siedliskami sprzyjającymi rozwojowi roślinności hydrofitycznej. Są nimi starorzecza, stawy hodowlane (Na Wrzosach), śródleśne młaki, rowy odwadniające oraz strumienie i cieki wodne. Bogata flora rezerwatu obejmuje około 470 gatunków roślin, w tym 21 chronionych. Awifauna liczy około 180 gatunków, w tym 120 lęgowych. Zachowane w stanie naturalnym olsy, o charakterystycznej strukturze kępowodolinowej dna lasu, należą do najpiękniejszych na Dolnym Śląsku.

Na terenie rezerwatu stwierdzono liczne rzadkie lub chronione rośliny. Do najważniejszych należą^[4]:

• długosz królewski, największa populacja w województwie
• groszek błotny
• jaskier wielki
• kukułka krwista
• listera jajowata
• podejźrzon marunowy
• śnieżyca wiosenna
• wawrzynek wilczełyko
• wilczomlecz błotny

Turystyka

Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny

• zielony – fragment szlaku przechodzący przez: Wołów, rezerwat Uroczysko Wrzosy, rezerwat Odrzysko, Tarchalice i dalej

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-27].
• Opis przyrodniczy - Uroczysko Wrzosy