Rolf Krüsmann

Rolf Krüsmann
Data i miejsce urodzenia

6 października 1941
Münster

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Dortmund 1966 sztafeta 4+3+2+1 okrążenie
złoto Praga 1967 sztafeta 1+2+3+4 okrążenia
srebro Grenoble 1972 sztafeta 4 × 2 okrążenia
Uniwersjada
złoto Tokio 1967 sztafeta 4 × 400 m

Rolf Krüsmann (ur. 6 października 1941[1] w Münsterze[2]) – niemiecki lekkoatleta, sprinter, wicemistrz Europy z 1966. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie zdobył złoty medal w sztafecie 4+3+2+1 okrążenie (w składzie: Leonhard Händl, Werner Krönke, Krüsmann i Jürgen Schröter)[3].

Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie (sztafeta RFN biegła w składzie: Friedrich Roderfeld, Jens Ulbricht, Krüsmann i Manfred Kinder). Indywidualnie zajął 5. miejsce w finale biegu na 400 metrów[4]. Zwyciężył w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Gert Metz, Horst Haßlinger, Krüsmann i Manfred Hanika) na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze[5].

Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów na letniej uniwersjadzie w 1967 ww Tokio (w składzie: Helmar Müller, Ingo Röper, Krüsmann i Werner Thiemann)[2].

Po kilku latach przerwy wziął udział w wielkich zawodach międzynarodowych w 1972. Na halowych mistrzostwach Europy w Grenoble wywalczył srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Peter Bernreuther, Krüsmann, Georg Nückles i Ulrich Reich)[6].

Krüsmann był brązowym medalistą mistrzostw RFN w biegu na 400 metrów w 1966[7]. Był również halowym wicemistrzem w biegu na tym dystansie w 1967[8].

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener lekkoatletyczny. Był m.in. trenerem czterystumetrowców reprezentacji Niemiec w latach 1989–1996[2].

Przypisy

  1. Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 220 [dostęp 2018-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14]  (ang.).
  2. a b c Friedrich Westerhoff. Im Unfrieden geschieden. „Westfälische Rundschau”, 2009-07-06. [dostęp 2018-11-14]. (niem.). 
  3. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 15.
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, 523 i 527 [dostęp 2018-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14]  (ang.).
  5. Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 17.
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 426 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03]  (ang.).
  7. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-14]  (niem.).
  8. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften – Halle (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-14]  (niem.).
  • p
  • d
  • e
  • 1959: RFN (Grawitz, Quantz, Klappert, Oberste)
  • 1961: RFN (Hoppe, Schöll, Graßhoff, Grawitz)
  • 1963: Wielka Brytania (Metcalfe, Boulter, Campbell, Steane)
  • 1965: Włochy (Bianchi, Iraldo, Frinolli, Bello)
  • 1967: RFN (Müller, Röper, Krüsmann, Thiemann)
  • 1970: USA (Ulan, Colglazier, Turner, James)
  • 1973: USA (Bond, Schultz, Lutz, Jenkins)
  • 1975: Polska (Hewelt, Pietrzyk, Gondek, Szlendak)
  • 1977: USA (Jennings, Smith, Dale, Andrews)
  • 1979: USA (Taylor, Kerr, Harris, McCoy)
  • 1981: ZSRR (Zołotariow, Fiedotow, Burakow, Markin)
  • 1983: USA (Nix, Tabron, Babers, Wiley)
  • 1985: Kuba (Martínez, Peñalver, Ramos, Hernández)
  • 1987: USA (Pierre, Daniel, Patrick, Robinzine)
  • 1989: Jamajka (O'Connor, Morris, Davis, Burnett)
  • 1991: USA (Wilson, Cannon, Irvin, Luke)
  • 1993: USA (Jones, Payne, Lyles, Turner)
  • 1995: USA (Hayden, Byrd, Morris, Maybank)
  • 1997: USA (Terry, Wheeler, Davis, Woodward)
  • 1999: USA (Berrian, Couts, Brew, Davis)
  • 2001: USA (White, Gerding, Couts, Pierce)
  • 2003: Ukraina (Demczenko, Ziukow, Horbenko, Twerdostup)
  • 2005: Polska (Wieruszewski, Dąbrowski, Kędzia, Klimczak)
  • 2007: Polska (Bańka, Klimczak, Kędzia, Dąbrowski)
  • 2009: Australia (Troode, Cole, Thomas, Wroe, Watkins, Burstow)
  • 2011: Rosja (Sigalowski, Buriak, Ważow, Krugliakow)
  • 2013: Rosja (Dyłdin, Dmitrij Buriak, Kaszefrazow, Krasnow)
  • 2015: Dominikana (J. Santos, Cuesta, Mercedes, L. Santos)
  • 2017: Dominikana (J. Santos, L. Charles, A. Charles, L. Santos)
  • 2019: Meksyk (Vega, Jiménez, Ramírez, Mendoza)
  • 2021: Turcja (Çanakçi, Ençü, Akçam, Nezir)

Portal:Lekkoatletyka