Romuald Olaczek
| Data i miejsce urodzenia | 8 stycznia 1934 |
|---|---|
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: geobotanika | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1963 |
| Habilitacja | 1972 |
| Profesura | 1983 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status | członek krajowy czynny |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Romuald Olaczek (ur. 8 stycznia 1934 w Łowiczu[1]) – polski przyrodnik i działacz na rzecz ochrony przyrody, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.
Życiorys
W 1956 ukończył studia na Uniwersytecie Łódzkim, następnie podjął pracę na macierzystej uczelni. W 1963 obronił pracę doktorską, habilitował się w 1972, w 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego[1]. W latach 1976–1981 był dyrektorem Instytutu Biologii Środowiskowej UŁ, w latach 1981–1993 kierownikiem Katedry Botaniki, w 1993 został dyrektorem Instytutu Ekologii i Ochrony Środowiska[1].
Jest specjalistą w zakresie geobotaniki i konserwatorskiej ochrony przyrody. Łączy działalność naukową z czynnym zaangażowaniem w zachowanie terenów cennych przyrodniczo, m.in. poprzez projektowanie i planowanie obszarów chronionych. Od lat bardzo aktywny w dziedzinie popularyzacji wiedzy przyrodniczej i krajoznawczej, jest autorem m.in. książek poświęconych polskim obszarom chronionym oraz popularnego słownika szkolnego Ochrona przyrody i środowiska. Łącznie jest autorem lub współautorem kilkuset publikacji naukowych, popularnonaukowych i innych[2].
Od 1988 był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody[1] (w latach 1991–1995 jej przewodniczącym[3], pełnił także funkcję przewodniczącego Komisji ds. parków narodowych i rezerwatów przyrody).
Był głównym inicjatorem wprowadzenia do polskiego prawa i praktyki konserwatorskiej pojęcia użytku ekologicznego. W 1991 stworzył pierwszy w Polsce uniwersytecki kierunek studiów ochrona środowiska[4].
W 1982 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 2009 roku otrzymał nagrodę „Złota Róża” za książkę Skarby przyrody i krajobrazu Polski[5]. W 2010 otrzymał Medal im. Władysława Szafera[6].
Od 1975 był członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego, od 1983 Łódzkiego Towarzystwa Naukowego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Kto jest kim w botanice polskiej, (red: Zbigniew Mirek, Lucyna Musiał, Jan J. Wójcicki), wyd. Instytut Botaniki im. W. Szafera, Kraków 1995, s. 256-257
- ↑ Krótkie informacje biograficzne. [dostęp 2019-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-04)].
- ↑ Biogram na stronie Narodowego Programu Leśnego. [dostęp 2018-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-17)].
- ↑ Romuald Olaczek w Cyfrowym Archiwum Łodzian
- ↑ Nagroda Złota Róża. festiwalnauki.edu.pl. [dostęp 2023-05-14]. (pol.).
- ↑ Medal im. Prof. Władysława Szafera
- p
- d
- e
Laureaci Medalu im. Władysława Szafera
| 1989 | |
|---|---|
| 1992 |
|
| 1995 |
|
| 1998 |
|
| 2001 |
|
| 2004 |
|
| 2007 | |
| 2010 |
|
| 2013 | |
| 2016 |
|
| 2019 | |
| 2022 |
|
Patron medalu: Władysław Szafer
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3950667
Identyfikatory zewnętrzne:
- identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (starej): 57222
