Teoria Coulomba-Mohra

Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Teoria Coulomba-Mohra jest modelem matematycznym opisującym zachowanie sztywnych materiałów takich, jak beton lub nasypy gruzu pod naprężeniem normalnym i ścinającym. Obwiednia zniszczenia ścinającego większości materiałów budowlanych przynajmniej do pewnego stopnia jest opisywana przez tę regułę. Ogólnie teoria znajduje zastosowanie w przypadku materiałów, których wytrzymałość na ściskanie znacznie przekracza wytrzymałość na rozciąganie. W geotechnice i geologii inżynierskiej jest ona stosowana do opisu wytrzymałości na ścinanie gruntów luźnych i skalistych.

Kryterium zniszczenia Coulomba-Mohra przedstawia liniową obwiednię, która może być uzyskana z wykresu wytrzymałości na ścinanie materiału w dziedzinie zadanego normalnego naprężenia. Relacja ta jest wyrażana poprzez wzór:

${\displaystyle \tau =\sigma ~\tan(\phi )+c}$

gdzie ${\displaystyle \tau }$ to wytrzymałość na ścinanie, ${\displaystyle \sigma }$ to naprężenie normalne, ${\displaystyle c}$ to wartość przy przecięciu się obwiedniej zniszczenia z osią ${\displaystyle \tau }$ a ${\displaystyle \phi }$ to nachylenie obwiedniej.