Valerio Massimo Manfredi

Valerio Massimo Manfredi

Data i miejsce urodzenia	8 marca 1943 Piumazzo di Castelfranco Emilia
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Trylogia Alexandros
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Valerio Massimo Manfredi (ur. 8 marca 1943 w Piumazzo di Castelfranco Emilia, w prowincji Modena) − włoski pisarz, filolog klasyczny i archeolog (specjalista w topografii świata antycznego).

Wykłada m.in. w Mediolanie (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca), Wenecji, Paryżu, Chicago, ponadto jest publicystą i scenarzystą filmowym. Mieszka w swoim wiejskim domu w Modenie razem z żoną Christine Fedderson Manfredi, która tłumaczy jego dzieła na angielski.

W jego literackim dorobku znajduje się kilkanaście powieści historycznych:

Trylogia Alexandros

• Dziecko snu (Il figlio del sogno, 1998)
• Piaski Ammona (Le sabbie di Amon, 1998)
• Kraniec Świata (Il confine del mondo, 1998)

Pozostałe dzieła

• Palladion (1988)
• Spartanin (Lo scudo di Talos, 1990)
• Wyrocznia (L'oracolo, 1992)
• Herosi (Le paludi di Hesperia, 1995)
• Wieża (La torre della solitudine, 1997)
• Faraon (Il faraone delle sabbie, 1998)
• Vignola 1575 - Un oscuro delitto (1999)
• Akropolis. La grande epopea di Atene (2000)
• Chimaira (2001)
• I cento cavalieri - krótki zbiór opowiadań (2002)
• Ostatni legion (L'ultima legione, 2002)
• Tyran (Il tiranno, 2003)
• L'isola dei morti (2004)
• Imperium smoków (L'impero dei draghi, 2005)

Eseje

• Morze Greckie (Mare Greco. Eroi ed esploratori del mondo antico, 1994)
• Celtowie w Italii (I Celti in Italia, 1999)
• Grecy Zachodni (I Greci d'occidente, 2000)
• Etruskowie w Dolinie Padana (Gli Etruschi in Val Padana, 2003)