Wacław Przybylski

Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wacław Przybylski (ur. 1828 w Wilnie, zm. 1872 w Paryżu) – przyrodnik, uczestnik powstania styczniowego.

Po ukończeniu uniwersytetu w Petersburgu był nauczycielem gimnazjalnym. Kształcił się także w Paryżu w Muzeum Historii Naturalnej. Był słuchaczem wykładów Jeana Pierre’a Flourensa, profesora anatomii porównawczej, ucznia znanego naturalisty Georgesa Cuviera^[1]. Przełożył na język polski prace uznanych badaczy historii naturalnej: Juliena J. Virey’a Fizjologia i jej stosunek do psychologii i prawdopodobnie Jeana J. d’Omaliusa d’Halloy’a O rasach ludzkich, czyli zasady etnografii. Wspólnie z Ignacym Iwickim przetłumaczył „Chatę wuja Toma” H.B.Stowe. Był to drugi przekład polski. Ukazał się drukiem w Wilnie w 1860 roku, następnie w Warszawie w 1865. Podczas dyktatury Romualda Traugutta kierował prasą powstańczą. Następnie był przedstawicielem Rządu Narodowego we Francji.

Linki zewnętrzne

• Chatka ojca Toma (1865) w bibliotece Polona

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Daszkiewicz. Znaczenie nauczania w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu dla polskiej nauki okresu zaborów. „Nauka Polska. Jej Potrzeby Organizacja i Rozwój”. 23 (48), s. 103-110, 2014. Warszawa. ISSN 1230-5480.