Wstęgi Bollingera

Ten artykuł od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wstęgi Bollingera to narzędzie analizy technicznej wynalezione przez Johna Bollingera na początku lat 80. XX wieku. Powstały one na podstawie obserwacji, że zmienność cen jest dynamiczna, a nie statyczna. Zadaniem wstęg jest określanie względnych dołków i szczytów cenowych. Czyli według definicji cena osiąga szczyt przy górnej wstędze, a dołek przy dolnej.

Wstęgi Bollingera składają się z:

• środkowej wstęgi – będącej n-okresową średnią ruchomą
• górnej wstęgi – będącej k-krotnością n-okresowego odchylenia standardowego powyżej środkowej wstęgi
• dolnej wstęgi – będącej k-krotnością n-okresowego odchylenia standardowego poniżej środkowej wstęgi

Standardowo przyjmuje się: n = 20 i k = 2.

Wstęgi Bollingera są pomocnym i bardzo efektywnym narzędziem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. W praktyce obserwuje się odległość górnej wstęgi od dolnej i przez to określa się zmienność rynku – gdy zmienność ta jest duża wówczas dobrą strategią jest sprzedawanie przy górnej wstędze i kupowanie przy dolnej. Jeśli wstęgi są bardzo blisko siebie, znaczy to że rynek jest w konsolidacji – w tej sytuacji należy poczekać na wybicie oraz otwarcie się wstęg.

Zobacz też

• wskaźniki analizy technicznej

Linki zewnętrzne

• Bossa.pl – wstęga Bollingera
• XBinOp.com/pl - wstęgi Bollingera