Xinxiang : Historia, Gospodarka, Podział terytorialny, Współpraca Wikipedia, wolna encyklopedia

Xinxiang

新乡

Bloki przy jednej z głównych ulic miasta

Państwo

Chiny

Prowincja

Henan

Powierzchnia

prefektura: 8169 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności

743 854
prefektura (1999): 5 331 760

Nr kierunkowy

0373

Kod pocztowy

453000

Tablice rejestracyjne

豫G

Położenie na mapie Chin

35°18′N 113°52′E/35,300000 113,866667

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Xinxiang (chiń. 新乡; pinyin Xīnxiāng) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, w prowincji Henan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 743 854^[1]. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 5 331 760 mieszkańców^[2]. Ośrodek przemysłu spożywczego i włókienniczego^[3]. Stolica rzymskokatolickiej prefektury apostolskiej Xinxiang.

Historia

Historia miasta sięga ponad 1800 lat; wówczas w okolicy miasta rozegrała się bitwa pod Muye, która doprowadziła do zastąpienia dynastii Shang przez dynastię Zhou. W czasie rządów dynastii Sui, miasto rozwinęło się dzięki dużemu rynkowi, który zachęcał do przybycia kupców z sąsiednich wiosek. W latach 1949–1952 było stolicą prowincji Pingyuan. Od 1950 roku w Xinxiang rozwija się przemysł, przez co obecnie Xinxiang posiada ponad 6 milionów ludzi i jest jednym z większych centrów przemysłowych w Henanie.

Gospodarka

Głównym przemysłem Xinxiang jest przemysł lekki, tekstylny oraz przetwórczy który zastąpił przemysł ciężki w latach 80. XX wieku. Rolnictwo odgrywa zacznie mniejszą role niż wcześniej w historii jednakże duże plantacje bawełny wciąż dostarczają materiałów do produkcji tekstyliów.

Miasto jest położone wzdłuż rzeki Wei dzięki czemu posiada rozwiniętą komunikację rzeczną z dobrze prosperującym portem, który odgrywa coraz większą rolę w gospodarce miasta. Miasto posiada dobre połączenia z głównymi miastami Chin, w tym z Pekinem. Głównym problemem miasta jest duże skażenie rzeki, przez co znacznie podupadło rybołówstwo oraz okoliczne rolnictwo. Większość zanieczyszczeń pochodziło z wielkich fabryk przemysłu ciężkiego, które obecnie zostały zlikwidowane. Do dzisiaj władze szerzej nie zainteresowały się tym problemem, co doprowadziło do dalszego skażenia.