Yoann Gourcuff

Yoann Gourcuff
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Yoann Miguel Gourcuff[1]

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1986
Ploemeur

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2001 FC Lorient
1998–2001 PEF Ploufragan
2001–2003 Stade Rennais FC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2006 Stade Rennais FC 66 (6)
2006–2009 A.C. Milan 36 (2)
2008–2009 → Girondins Bordeaux (wyp.) 37 (12)
2009–2010 Girondins Bordeaux 32 (6)
2010–2015 Olympique Lyon 90 (14)
2015–2018 Stade Rennais FC 49 (7)
2018–2019 Dijon FCO 8 (0)
W sumie: 318 (47)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–2003  Francja U-17 ?? (2)
2003  Francja U-18 ? (1)
2004–2005  Francja U-19 ?? (7)
2006–2008  Francja U-21 18 (4)
2008–2013  Francja 31 (4)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Yoann Miguel Gourcuff (wym. [joan ɡuʁkyf]; ur. 11 lipca 1986 w Ploemeur) – francuski piłkarz. Gra głównie jako ofensywny pomocnik, lecz może także występować jako cofnięty napastnik. Przez swój styl gry porównywany jest do Zinedine’a Zidane’a[2].

Jest synem Christiana Gourcuffa[3], selekcjonera reprezentacji Algierii, byłego szkoleniowca FC Lorient. W tym właśnie klubie Yoann rozpoczynał swoją karierę. Następnie przeszedł do Stade Rennais, gdzie wcześniej występował jego ojciec. Po kilkunastu występach w zespołach juniorskich Gourcuff zadebiutował w pierwszym zespole i szybko stał się podstawowym zawodnikiem. Wtedy jego pozyskaniem zaczęły się interesować renomowane zagraniczne kluby. Ostatecznie Gourcuff wybrał ofertę włoskiego Milanu[4]. Z zespołem tym osiągnął wiele sukcesów, jednak sam grał rzadko i nie spełnił pokładanych w nim nadziei. W 2008 roku wypożyczono go do Bordeaux[5]. Gourcuff z miejsca stał się pierwszoplanową postacią drużyny i zdobył z nią mistrzostwo kraju. Sam został uznany najlepszym graczem ligowych rozgrywek[6], a działacze Bordeaux zdecydowali się wykupić go z Milanu na stałe[7].

Debiut Gourcuffa w reprezentacji miał miejsce w sierpniu 2008 roku. Dwa miesiące później w spotkaniu z Rumunią zdobył swojego pierwszego gola w kadrze. Od momentu gdy stał się częścią zespołu narodowego, selekcjoner Raymond Domenech ustawiał go na pozycji rozgrywającego, gdzie wcześniej występowała legenda trójkolorowych Zinédine Zidane.

Dzieciństwo i rodzina

Gourcuff urodził się 11 lipca 1986 roku w Plomeur, w Morbihan w Bretanii, jako syn Bretończyków, Marine Thalouarn i Christiana Gourcuffa[8]. Pochodzi ze sportowej rodziny: jego matka grała w koszykówkę, ojciec był piłkarzem (grał w klubach francuskich, szwajcarskich i kanadyjskich), a od 2003 roku jest szkoleniowcem Lorient[9] (wcześniej prowadził m.in. Lorient, Le Mans, Rennes oraz Al-Gharafa), natomiast brat Erwan jest pływakiem oraz kolarzem.

W młodości Gourcuff trenował piłkę nożną oraz tenisa. W tej drugiej dyscyplinie był najlepszym graczem w swojej grupie wiekowej (12 lat) w klubie[8]. Ostatecznie jednak wybrał grę w futbol[10].

Kariera

Początki

Swoją karierę Gourcuff zaczął w FC Lorient, gdzie wówczas trenerem był jego ojciec. W czasie gry w Lorient trenował również w Pôle Espoirs Football de Ploufragan[10], regionalnej wersji Narodowej Akademii Piłkarskiej Clairefontaine. Gdy w 2001 roku jego ojciec opuścił klub i przeniósł się do Stade Rennais, do tego klubu przeszedł także Yoann. Sam Gourcuff podpisał kontrakt élite (młodzieżowy), mimo iż wcześniej pertraktował z FC Nantes[10]. W tym samym czasie szkoleniowiec Arsenalu Arsène Wenger starał się, aby Gourcuff przeszedł do jego zespołu, jednak bezskutecznie[2]. W 2003 roku z młodzieżową drużyną Rennes Gourcuff zdobył juniorski puchar Coupe Gambardella. W finałowym meczu przeciwko Strasbourgowi zakończonym wynikiem 4-1 strzelił gola.

W listopadzie 2003 roku Gourcuff podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt[10] i w drugiej połowie sezonu 2003/2004 awansował do składu pierwszego zespołu. W lidze zadebiutował 7 lutego 2004 roku w przegranym 0-2 spotkaniu z AJ Auxerre, wchodząc na boisko 76. minucie[11]. W sezonie 2003/2004 rozegrał jeszcze osiem spotkań, w tym wygrany 3-1 mecz z Girondins Bordeaux, gdy po raz pierwszy wyszedł na boisko w podstawowym składzie[12]. Przed rozpoczęciem sezonu 2005/2006 Gourcuff otrzymał koszulkę z numerem 10. W ligowych rozgrywkach rozegrał 36 spotkań i zdobył sześć goli. W wygranym 2-0 meczu z AS Monaco strzelił swoją pierwszą bramkę w zawodowej karierze[13]. W linii pomocy partnerował najczęściej Francuzowi Olivierowi Monterrubio i Szwedowi Kimowi Källströmowi. Rennes zakończyło sezon na 7. miejscu w tabeli Ligue 1 i awansowało do Pucharu Intertoto.

Milan

Po udanych występach nazwisko Gourcuffa zaczęto wymieniać w kontekście transferów do zagranicznych zespołów, m.in. do holenderskiego Ajaksu Amsterdam, hiszpańskiej Valencii i angielskiego Arsenalu[14], lecz ostatecznie w 2006 roku piłkarz trafił do włoskiego klubu A.C. Milan. Mediolańczycy zapłacili za niego 3,5 miliona €, zaś sam zawodnik podpisał pięcioletni kontrakt[4]. Jego oficjalny debiut w barwach Rossonerich miał miejsce 9 sierpnia w spotkaniu trzeciej rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów przeciwko Crvenie Zvezdzie Belgrad, gdy w 81. minucie zmienił na boisku Andreę Pirlo[15]. Swojego pierwszego gola dla Milanu zdobył w pierwszym spotkaniu fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko AEK Ateny[16].

W ciągu dwóch lat pobytu w Milanie Gourcuff rozegrał 36 spotkań ligowych, lecz w 23 z nich był wprowadzany z ławki rezerwowych. Jego powolny rozwój w klubie był spowodowany głównie kontuzjami[17], a na domiar wszystkiego menadżer Carlo Ancelotti krytykował Francuza[18][19][20] za rzekome problemy z psychiką[21]. O miejsce w składzie Gourcuff konkurował bezpośrednio z reprezentantem Brazylii i Piłkarzem Roku FIFA 2007 Kaką, dlatego też nie miał większych szans na grę. W 2007 roku wygrał z Milanem rozgrywki Ligi Mistrzów. Był także w składzie zespołu, który w 2007 roku zdobył Superpuchar Europy i zwyciężył w Klubowych Mistrzostwach Świata[22].

Po zakończeniu sezonu 31 maja 2008 roku Adriano Galliani ujawnił, że Milan postanowił wypożyczyć Gourcuffa na cały sezon 2008/2009 do zespołu francuskiej Ligue 1, Girondins Bordeaux, aby zawodnik miał więcej szans na grę[5].

Bordeaux

”Ten gol to nie przypadek.” „Pokazał on, że w tym chłopaku jest coś magicznego. Czułem się chory, gdy Zidane zakończył karierę. Oglądająć Gourcuffa wyleczyłem się. Kiedy widzę takich zawodników jak on, znowu czuje się jak mały chłopiec.”
Christophe Dugarry o golu Gourcuffa przeciwko PSG[2].

W Bordeaux Gourcuff szybko zapewnił sobie miejsce w pierwszym składzie. Zadebiutował w wygranym 2-1 spotkaniu przeciwko SM Caen, w którym zdobył jedną z bramek[23], a wkrótce po tym wywalczył z Żyrondystami drugi w historii klubu Superpuchar Francji. Zdobył także czwartego oraz asystował przy trzecim golu w wygranym przez Bordeaux 4-0 finale Pucharu Ligi Francuskiej przeciwko Vannes. Strzelił dwie bramki w spotkaniach fazy grupowej Ligi Mistrzów przeciwko Romie i Klużowi. 11 stycznia 2009 roku w wygranym 4-0 spotkaniu przeciwko Paris Saint-Germain zdobył gola, który został później uznany przez francuskich kibiców za bramkę sezonu[24].

Gourcuff przed jednym ze spotkań

W ciągu następnych dwóch tygodni Gourcuff zdobył swoją piątą i szóstą bramkę w barwach klubu, pierwszą w wygranym 2-1 meczu z FC Nantes[25], a drugą w zremisowanym 2-2 spotkaniu z Lille OSC[26]. Następnie, po kolejnych siedmiu tygodniach bez gola, Gourcuff zdobył jednego gola w spotkaniu z będącym w strefie spadkowej Le Havre AC[27]. W 33. kolejce zdobył dwa pierwsze w swojej karierze gole przeciwko swojej byłej drużynie – Rennes[28]. Było to zarazem jego ósme i dziewiąte trafienie w sezonie. W ciągu następnych trzech tygodni Gourcuff podtrzymał swoją formę strzelecką i zdobywał po golu we wszystkich trzech kolejnych meczach, przeciwko FC Sochaux-Montbéliard[29], Valenciennes FC[30] i Le Mans FC[31]. Bordeaux wygrało wszystkie trzy spotkania i na koniec sezonu zajęło pierwsze miejsce w lidze. Był to szósty tytuł mistrzowski w historii klubu. Oprócz tego francuski klub zdobył również Puchar Ligi. Gourcuff zdobył w ligowych rozgrywkach 12 bramek i dzięki swojej postawie w sezonie 2008/2009 otrzymał tytuł zawodnika roku Ligue 1. Znalazł się również w jedenastce sezonu ligi[6] oraz został wybrany przez magazyn „France Football” młodym piłkarzem roku[32].

Po sezonie 2008/2009 wydawało się, że Gourcuff po powrocie do Milanu w sezonie 2009/2010 zacznie odgrywać większą rolę w drużynie. Kierownictwo Bordeaux oświadczyło jednak, iż zapłaci wpisane wcześniej w klauzuli wypożyczenia 15 milionów € i wykupi kartę Francuza na stałe. Generalny menadżer Milanu Adriano Galliani i nowy trener Leonardo próbowali przekonać Gourcuffa do powrotu. 28 maja ogłoszono, że zawodnik został pełnoprawnym graczem Bordeaux i definitywnie opuścił Milan[33]. Gourcuff podpisał z klubem czteroletni kontrakt[7] za nieujawnioną kwotę. Zdaniem mediów Bordeaux zapłaciło za transfer około 13–15 milionów €[34].

Sezon 2009/2010 Girondins Bordeaux rozpoczął od zwycięstwa 2-0 z Guingamp i zdobycia Superpucharu Francji. Sam Gourcuff otrzymał za swój występ tytuł najlepszego zawodnika meczu. Dwa tygodnie później zdobył dwa gole w otwierającym sezon ligowym spotkaniu z RC Lens. Ostatecznie Bordeaux wygrało ten mecz 4-1[35]. Dzięki temu zwycięstwu klub Francuza ustanowił rekord kolejnych 12 wygranych spotkań z rzędu[36]. W październiku 2009 roku „France Football” nominował zawodnika do Złotej Piłki[37]. 23 sierpnia zdobył kolejnego gola, tym razem w wygranym 4-0 meczu z OGC Nice[38].

Gourcuff podczas treningu

W zremisowanym 1-1 spotkaniu Ligi Mistrzów przeciwko włoskiemu Juventusowi Gourcuff zaliczył asystę przy jedynym golu dla Bordeaux zdobytym przez Jaroslava Plašila. 30 września w wygranym 1-0 meczu z izraelskim Maccabi Hajfa Francuz doznał urazy pachwiny, który wyeliminował go z gry w dwóch kolejnych spotkaniach klubu i w jednym meczu reprezentacji[39][40]. Powrócił dopiero na mecz z niemieckim Bayernem Monachium. W pierwszym meczu z tym zespołem, wygranym przez Bordeaux 2–1, Gourcuff zmarnował rzut karny, jednakże w drugim spotkaniu, rozgrywanym na Allianz Arena, zdobył bramkę na 1-0. zaś ostatecznie jego klub wygrał z Bayernem 2-0.[41][42] Ostatecznie Bordeaux zakończyło fazę grupową Ligi Mistrzów jako niepokonane.

Przez cały listopad i na początku grudnia Gourcuff zanotował lekki spadek formy i w tym okresie nie zdobył żadnego gola ani żadnej asysty. Menadżer Laurent Blanc stwierdził później, że po wyleczeniu kontuzji Gourcuff nie czuł się zbyt pewnie i to m.in. było powodem tego, że 16 listopada w wygranym 1–0 meczu Montpellier HSC zawodnik po raz drugi w sezonie zmarnował rzut karny[43][44]. Jednakże trzy dni później Francuz zdobył w końcu gola i, jak na ironię, stało się to podczas meczu z FC Lorient, które prowadzone było wówczas przez jego ojca[45]. 20 grudnia został wybrany przez magazyn France Football piłkarzem roku 2009 we Francji i w plebiscycie tym wyprzedził takich zawodników jak Nicolas Anelka, Hugo Lloris, Thierry Henry, czy Franck Ribéry, który wcześniej dwukrotnie otrzymywał ten tytuł[46]. 23 lutego Gourcuff zaliczył asystę przy golu Michaëla Cianiego, który dał Bordeaux wygraną 1-0 nad greckim Olympiakosem w spotakniu 1/8 finału Ligi Mistrzów. W meczu rewanżowym z tym klubem Francuz zdobył gola otwierającego wynik już w 5. minucie uderzeniem z rzutu wolnego. Ostatecznie jego zespół wygrał to spotkanie 2-1, a cały dwumecz 3-1.

Kariera reprezentacyjna

Swoją karierę reprezentacyjną Gourcuff rozpoczął w juniorskich zespołach narodowych. W sierpniu 2001 roku został powołany przez trenera Pierre’a Mankowskiego do reprezentacji Francji U-16 na konsultację szkoleniową, która odbyła się w Clairefontaine[47]. Następne powołanie otrzymał rok później, tym razem do reprezentacji Francji U-17 na towarzyski mecz z Hiszpanią. Od tamtej pory zaczął być regularnie powoływany do reprezentacji U-17, nie awansował z nią jednak na mistrzostwa Europy w 2003 roku. W kadrze do lat 19 zagrał na mistrzostwach Europy w 2005 roku. Wcześniej, w eliminacjach do tego turnieju Gourcuff zdobył gole przeciwko Armenii (1. runda eliminacyjna)[48] i Hiszpanii (2. runda eliminacyjna)[49]. Co więcej, gol strzelony Hiszpanom był zwycięski i zagwarantował Francuzom awans do turnieju. W samych mistrzostwach Gourcuff zdobył hat-tricka (dwa gole z rzutów karnych i jeden z gry) w wygranym 3-1 spotkaniu z Norwegią. Oprócz tego asystował przy dwóch bramkach zdobytych w wygranym 3-2 półfinałowym spotkaniu z Niemcami i rozegrał pełne 90 minut w finale przeciwko Anglii. Francja wygrała ten mecz 3-1 i zdobyła swój szósty tytuł Mistrza Europy do lat 19, natomiast dla Gourcuffa było to pierwsze zdobyte przez niego międzynarodowe trofeum[50].

Gourcuff wykonujący rzut rożny w spotkaniu z Serbią

Gourcuff był regularnie powoływany do reprezentacji Francji do lat 21 i rozegrał w niej 18 spotkań, w których zdobył 4 gole[51].

11 sierpnia 2008 roku Gourcuff został po raz pierwszy powołany do dorosłej kadry, a 20 sierpnia zadebiutował w towarzyskim spotkaniu ze Szwecją[52]. W pojedynku tym został wprowadzony na boisku w 92. minucie, zaś Francja wygrała 3-2[53]. Swojego pierwszego gola dla drużyny narodowej zdobył 11 października 2008 roku w spotkaniu eliminacyjnym do mistrzostw świata w 2010 roku przeciwko Rumunii, gdy to silnym strzałem z 30 metrów zapewnił Francji remis 2-2[54]. Od spotkania z Serbią, które odbyło się miesiąc przed meczem z Rumunią, selekcjoner Raymond Domenech wystawiał Gourcuffa na pozycji ofensywnego pomocnika ustawionego tuż za napastnikiem. Wtedy wielu ekspertów twierdziło, że od czasu gdy po mistrzostwach świata w 2006 roku karierę zakończył Zinédine Zidane, nie było zawodnika, który by go tak świetnie zastąpił[55][56].

Statystyki kariery

Klub

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2003/04 Stade Rennais FC Francja  Ligue 1 9 0
2004/05 21 0
2005/06 36 6 Puchar UEFA 5 0
2006/07 A.C. Milan Włochy  Serie A 21 1 Liga Mistrzów 8 1
2007/08 15 1 Liga Mistrzów 3 0
2008/09 Girondins Bordeaux Francja  Ligue 1 37 12 Liga Mistrzów
Puchar UEFA
6
2
2
0
2009/10 29 6 Liga Mistrzów 8 1
2010/11 3 0
Olympique Lyon 24 3 Liga Mistrzów 7 1
2011/12 13 2 Liga Mistrzów 0 0
2012/13 18 3 Liga Europy 3 1
2013/14 18 3 Liga Mistrzów
Liga Europy
4
4
0
0
2014/15 7 3 Liga Europy 0 0
2015/16 Stade Rennais FC 12 2
2016/17 27 4
2017/18 10 1
2018/19 Dijon FCO 8 0

Reprezentacja

Reprezentacja Rok Występy Gole
 Francja 2008 6 1
2009 10 0
2010 9 2
2011 3 1
2012 2 0
2013 1 0
Ogólnie 31 4

Gole w reprezentacji

# Data Miejsce Przeciwnik Gol na Rezultat Turniej
1. 11 października 2008 Stadion Farul, Konstanca, Rumunia  Rumunia 2 – 2 2 – 2 Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010
2. 9 października 2010 Stade de France, Saint-Denis, Francja 2 – 0 2 – 0 Eliminacje do Mistrzostw Europy 2012
3. 12 października 2010 Stade Municipal Saint-Symphorien, Metz, Francja  Luksemburg 2 – 0 2 – 0
4. 25 marca 2011 Stade Josy Barthel, Luksemburg, Luksemburg 2 – 0 2 – 0

Życie prywatne

27 lutego 2006 roku przed jedną z dyskotek w Hennebont Gourcuff pobił młodego człowieka. We wrześniu sąd w Lorient wymierzył piłkarzowi karę grzywny w wysokości 2 tysięcy €[57]. W 2008 roku Gourcuff został wybrany Bretończykiem Roku[2].

Sukcesy

Klubowe

Reprezentacyjne

Indywidualne

Przypisy

  1. Yoann Gourcuff Search. FIFA, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].
  2. a b c d Yoann Gourcuff: The new Zidane?. The Independent, 27 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-11].
  3. Yoann Gourcuff’s Father: My Son Could Still Join Bordeaux From Milan. [w:] goal.com [on-line]. 31 lipca 2008. [dostęp 2009-08-12].
  4. a b AC Milan sign French talent Gourcuff. Monsters and Critics, 22 czerwca 2006. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)].
  5. a b Gourcuff joins Bordeaux on loan from Milan. ESPN, 3 czerwca 2008. [dostęp 2009-08-12].
  6. a b Dix-huitièmes Trophées UNFP du football Saison 2008–2009 Le palmarès. UNFP, 23 maja 2009. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 czerwca 2009)].
  7. a b Bordeaux Officiel: Yoann Gourcuff a signé. topmercato.com, 28 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  8. a b Yoann Gourcuff voit la vie en bleu. Ouest-France, 11 października 2008. [dostęp 2009-08-12].
  9. Gourcuff, Christian. FC Lorient, 12 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 grudnia 2009)].
  10. a b c d Gourcuff, prénom Yohan. [w:] MaxiFoot [on-line]. 1 grudnia 2005. [dostęp 2009-08-12].
  11. Rennes v. Auxerre Match Report. Ligue Football de Professionnel, 7 lutego 2004. [dostęp 2009-08-12].
  12. Rennes v. Bordeaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 18 kwietnia 2004. [dostęp 2009-08-12].
  13. Monaco v. Rennes Match Report. Ligue Football de Professionnel, 18 września 2005. [dostęp 2009-08-12].
  14. Gourcuff, prénom Yohan. MaxiFoot, 1 grudnia 2005. [dostęp 2009-08-12].
  15. AC Milan 1 – 0 Crvena Zvezda. ESPN, 9 sierpnia 2006. [dostęp 2009-08-12].
  16. AC Milan 3 – 0 AEK Athens. ESPN, 23 września 2006. [dostęp 2009-08-12].
  17. Gourcuff injury blow. AC Milan Online, 28 sierpnia 2006. [dostęp 2009-08-12].
  18. Yoann Gourcuff Earning Zidane Comparisons. Inside Futebol, 18 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  19. Ancelotti unsure of Gourcuff return. Football News Blog, 3 marca 2009. [dostęp 2009-08-12].
  20. Domenech slams AC Milan boss Ancelotti over Gourcuff criticism. Tribal Football, 3 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  21. Milan chief: Kaka not for sale in the summer. ESPN, 3 marca 2009. [dostęp 2009-08-12].
  22. AC Milan FIFA World Club Cup Squad. FIFA. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 stycznia 2009)].
  23. Bordeaux v. Caen Match Report. Ligue Football de Professionnel, 9 sierpnia 2008. [dostęp 2009-08-12].
  24. Bordeaux v. PSG Match Report. Ligue Football de Professionnel, 11 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  25. Nantes v. Bordeaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 17 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  26. Bordeaux v. Lille Match Report. Ligue Football de Professionnel, 24 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  27. Le Havre v. Bordeaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 21 marca 2009. [dostęp 2009-08-12].
  28. Rennes v. Bordeaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 29 kwietnia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  29. Bordeaux v. Sochaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 3 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  30. Valenciennes v. Bordeaux Match Report. Ligue Football de Professionnel, 13 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  31. Bordeaux v. Le Mans Match Report. Ligue Football de Professionnel, 16 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  32. Gourcuff i Cavenaghi wyróżnieni. pilka.pl. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 stycznia 2009)].
  33. Gourcuff signs for Bordeaux. Channel 4 Italia, 28 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  34. Yoann Gourcuff s’engage avec Bordeaux. 20 Minutes, 28 maja 2009. [dostęp 2009-08-12].
  35. Bordeaux v. Lens Match Report. Ligue Football de Professionnel, 9 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  36. Record pour Bordeaux. France Football, 9 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 sierpnia 2009)].
  37. Nominacje do Złotej Piłki France Football. pilka.pl, 18 października 2009. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 października 2009)].
  38. Bordeaux v. Nice Match Report. [w:] Ligue Football de Professionnel [on-line]. 23 sierpnia 2009. [dostęp 2010-05-02].
  39. Yoann Gourcuff out of France squad due to thigh injury. [w:] World News [on-line]. 1 października 2009. [dostęp 2010-05-02].
  40. Ciani beats clock to clinch Bordeaux win. [w:] UEFA [on-line]. 30 września 2009. [dostęp 2010-05-02].
  41. Ciani beats clock to clinch Bordeaux win. [w:] UEFA [on-line]. 21 października 2009. [dostęp 2010-05-02].
  42. Late shows put Bordeaux through. [w:] UEFA [on-line]. 3 listopada 2009. [dostęp 2010-05-02].
  43. Bordeaux Star Yoann Gourcuff Is Lacking Confidence – Laurent Blanc. [w:] goal.com [on-line]. 18 grudnia 2009. [dostęp 2010-05-02].
  44. Montpellier v. Bordeaux Match Report. [w:] Ligue Football de Professionnel [on-line]. 16 grudnia 2009. [dostęp 2010-05-02].
  45. Bordeaux v. Lorient Match Report. [w:] Ligue Football de Professionnel [on-line]. 19 grudnia 2009. [dostęp 2010-05-02].
  46. Gourcuff et Blanc décorés. [w:] France Football [on-line]. 20 grudnia 2009. [dostęp 2010-05-02].
  47. La liste des participants au rassemblement du CTNFS. fff.fr. [dostęp 2009-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)].
  48. France 2 – 1 Armenia. Union of European Football Associations, 28 września 2004. [dostęp 2009-08-12].
  49. Gourcuff strike sends France through. Union of European Football Associations, 16 kwietnia 2005. [dostęp 2009-08-12].
  50. French fightback clinches crown. Union of European Football Associations, 29 lipca 2005. [dostęp 2009-08-12].
  51. Yoann Gourcuff, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2009-11-04] .
  52. Domenech goes for youth against Sweden. BLNZ, 11 sierpnia 2008. [dostęp 2009-08-12].
  53. SUEDE 2-3 FRANCE. Fédération Française de Football, 20 sierpnia 2008. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lipca 2010)].
  54. Romania 2 – 2 France. FIFA, 11 października 2008. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 kwietnia 2009)].
  55. Yoann Gourcuff, Absolutely “The New Zinedine Zidane”. Soccer Fiesta, 20 stycznia 2009. [dostęp 2009-08-12].
  56. World Cup 2010 Team Profile: Four players who can make the difference for France. BetFair, 5 lipca 2009. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lipca 2009)].
  57. Gourcuff skazany. pilka.pl. [dostęp 2008-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-09)]. (pol.).
  58. AGourcuff, quand la jeunesse prend le pouvoir…. UNFP, 6 kwietnia 2006. [dostęp 2009-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2007)].
  59. Gourcuff, enfin.... UNFP, 6 maja 2009. [dostęp 2009-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 kwietnia 2005)].

Bibliografia

  • Yoann Gourcuff w bazie National Football Teams (ang.)
  • Y. Gourcuff, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
  • Yoann Gourcuff, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-18] .
  • Yoann Gourcuff w bazie WorldFootball.net (ang.)
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Francji
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
  • p
  • d
  • e
Zawodnik roku Ligue 1
  • p
  • d
  • e
Gol roku Ligue 1
  • p
  • d
  • e
Najlepszy piłkarz roku we Francji