Zębiełek stokowy
Crocidura elgonius[1] | |||
Osgood, 1910 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | zębiełek stokowy | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
|
Zębiełek stokowy[3] (Crocidura elgonius) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny ryjówkowatych. Występuje w zachodniej Kenii i północno-wschodniej Tanzanii[4][2]. Obecność w Ugandzie jest niepewna[2]. Zamieszkuje górskie, wilgotne lasy równikowe do wysokości 1000 m n.p.m. Preferuje wszystkie typy roślinności. Niewielki ssak o długości ciała 50-60 mm, ogona 35-45 mm. Osiąga masę ciała wynoszącą 3-10 g[5]. Sierść o krótkich włosach, na grzbiecie brązowa na spodzie jaśniejsza. Długi ogon stanowiący 55% długości ciała, w 2/3 owłosiony[5]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka)[2].
Przypisy
- ↑ Crocidura elgonius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d F.F. Cassola F.F., Crocidura elgonius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-05] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 63. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Crocidura elgonius. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 11 listopada 2009]
- ↑ a b Crocidura elgonius. Mammals of Tanzania. [dostęp 2009-11-11]. (ang.).