ZPU-4
 ZPU-4 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj | przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Kaliber | 14,5 mm | ||
| Długość lufy | 1348 mm | ||
| Donośność | 8000 m | ||
| Długość | 4,53 m | ||
| Szerokość | 1,72 m | ||
| Wysokość | 2,13 m | ||
| Masa | 1810 kg | ||
| Kąt ostrzału | -10° do 90° (w pionie) | ||
| Szybkostrzelność | 600 strz./min (teoretyczna z jednej lufy) | ||
| Obsługa | 5 osób | ||
| |||
ZPU-4 – radziecki holowany poczwórnie sprzężony przeciwlotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy składający się z czterech karabinów KPW kalibru 14,5 mm.
W położeniu bojowym koła są podnoszone. Broń weszła do służby w 1949 roku i do dnia dzisiejszego pozostaje na wyposażeniu armii wielu państw świata. W uzbrojeniu Wojska Polskiego występował pod nazwą PKM-4. Przeznaczone do osłony pododdziałów przed środkami napadu powietrznego, lecącymi z małą prędkością (do 167 m/s) i do wysokości 1400 m.
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 250-251. ISBN 83-86028-01-7.
- p
- d
- e
Radziecka i rosyjska broń artyleryjska z okresu po II wojnie światowej
| Armaty, armatohaubice i haubice | |
|---|---|
| Działa bezodrzutowe | |
| Armaty i zestawy przeciwlotnicze | |
| Moździerze |
- p
- d
- e
Broń przeciwlotnicza używana przez Wojsko Polskie po II wojnie światowej
| Karabiny maszynowe |
|
|---|---|
| Artyleria | |
| Samobieżne artyleryjskie zestawy plot | |
| Samobieżne rakietowe zestawy plot | |
| Rakietowe zestawy plot | |
| Rakietowo-artyleryjskie zestawy plot | |
| Przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe |
